Aişe annemiz gençlerin paspal paspal yürüdüklerini görünce arkadaşlarına 'Bunlar kimler?'diye sordu.Onlar "çok ibadet edenler"dediler.Bunun üzerine Aişe annemiz şöyle dedi: Ömer İbnu'l Hattab yürüdüğünde hızlı ve heybetli yürür,konuştuğunda herkesin işiteceği şekilde konuşur, vurduğunda can yakar ,yemek yedirdiğinde ise doyururdu.O, gerçekten insanların en çok ibadet edeniydi."
[Medâricu's Salikîn,İbnu'l Kayyım,Dâru'l Kitâbi'l Arabî 1/517]
Aişe annemiz burda şöyle demek istiyor:
Ömer yaşayan insanların en abidiydi,en fazla Allah'a kulluk edeniydi ama ben hiçbir zaman Ömer'in ölmüşte ağlayanı yokmuş gibi yürüdüğünü, derbeder bir insan gibi yürüdüğünü görmedim.Yani sizin bu haliniz ibadetiniz ile alakalı değildir.Çünkü ben sizden önce yeryüzünün en hayırlı abidlerini gördüm.