Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
MARIENBAD AĞIDI' ndan
Goethe 74 yaşındayken, 19’unda bir genç kızı Ulrike’yi sever. ağzından yazdığı, şimdiki ruh halini şaşırtıcı bir biçimde ifade eden aşağıdaki dizeleri koyar.
Bu şiir reddedilmesi üzerine duyduğu üzüntüyü yansıtır. Goethe şiiri 5 eylül 1823 yılında Cheb'ten Weimar'a giderken yazmaya başlar, 12 eylül'de yolculuğunun bitmesiyle
SON YANGIN
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
Akşamın kollarında yıkıldı birer birer
Yağmuru anlamayan bulutlar benim değil
Günbatımına mahkûm umutlar benim değil
Âşikâr olmuş meğer tende can, canda
Evet, bir kadının kalbi kırılgandır. Parçalanırsa herkes zarar görür.
🎨Görsel ve yazımda ne anlatmak istedim? Hadi gelin birlikte inceleyelim:
Bir kadının kırılgan kalbinin kırıldığı yürek parçalayıcı anı yakalayan çarpıcı bir kavramsal illüstrasyon ile yaratmak istedim. Hüzünlü ve üzgün bir ifadeyle tasvir edilen bu kadın, ilişkilerdeki
PETRA VON KANT'IN ACI GÖZYAŞLARI
Karanlıkta durakalınan bu boşluk değil
Başlatan bakışımı ve eşlenmesini artık zamanın,
Sen Petra, gözyasının acısı ve
dökük saçların, kıvırcık saçların, değişken saçların.
Dayanınca kırılan kaburga yürek duvarına
Zorsa böyle birleştirmek aşkları
Acisı benimdir artk gülünç Petra'nın.
Çünkü seslerini duyuyorum ayırdı bilmeyenlerin
Duyuyorum onların yalın, sürücül ve yapılanmış gülüşlerini.
Niye çevrilmiyor hâlâ bu düpedüzlük biraz anlayışa
Aşağılık aynılık yeredinmiş de bir kez
Farklanmıyor hiçbir tekil boğuntuyla
Korktum Petra, her iniş çıkışında sesinin
Benzerliğinden korktum herkesin bir hayvana
Son Yangın
Son Yangın
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viranelerini ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
Suküt düşmüşse gönüle dil ne desin yürek içten içe bir korla canı yana yana düşürse gözünden yaş damlacıklarını kırılan kalp ne eylesin...
Ruhalize
Beni Aşka Beni Kavgalara Mayaladı Annem
“Anneme; beni doğuran gül yüzlü kadına…”
Bir gülü… Nergisi… Ve bir teni koklar gibi
Bir sevda şarkısı… Bir türkü dinler gibi
Aşk… Ayrılık... Dünya kadar hasret
Ve derin bir yürek acısıyla güneşi yakar gibi
Dünyayı öpüp öpüp okşar gibi
Uzak… Çok uzak…
Çoook çooook! uzak yıldızlardan denize dalar gibi
Memesinden emdiğim sütle;
Beni aşka… Beni
Özdeyişler - Filozoflar
_Büyücü elini şıklattı, fakirlik yok oldu; büyücü bir kez daha elini şıklattı, savaşlar yok oldu. Politikacı elini şıklattı; büyücü yok oldu.
_Halinize şükredin, zira Allah sizi Amerika, İsviçre ya da Fransa gibi bir ülkede yaşayan, her türlü sosyal hakka sahip, mutlu ve huzurlu zengin bir kâfir olarak da yaratabilirdi.
_Yücelmek için özür