iki ucu saatle bağlantılı bir işe gitmiyorum, az da olsa param, maria missakian adında bir sevgilim, pablo diye hergele bir arkadaşım var, bir sürü de kitabım! geldim geleli koyu bir sonbahar, çatırtıları ömrüm boyunca sürüp gidecek, önemli bir iç çatışması yaşıyorum, soğuk kış sabahları, beni duman duman yatağımdan uğratıp, ilk rastladığım kahvede kitapların başına çöktüren de bu değil mi?
Sayfa 67 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Birinci BasımKitabı okudu
hele hele sabahları o bahçelerin bülbül sesleriyle doluşu yok mu? Başını kovuğundan çıkarıp bir dinlesen, bütün kış uykusu boyunca yeter de artar bile.
...kış sabahları yüzünün renginin şehrin üzerindeki soluk beyaz göğün renginde olduğunu gördüğümde, çocukluğumuzda, caddenin ırmağından akan arabalar arasından, bir kaldırımdan öteki kaldırıma bir koşu çılgın ve neşeli geçişini seyrettiğim zamanki gibi, seni endişeyle severdim; severdim seni, cami avlusunda, musalla taşında yatan tabuta konan
Mevsim Sabahları
Kış hiç bu kadar uzun geçmemişti. Bahar geldi. Ama hâlâ kış gibi...
Hakkını helal ettiğinde kapanmaz defterler ya da içinden mutluluk dileyerek, "Sen mutlu ol yeter," diyerek... Gece uyumaya çalışmak var, uykusuz gecelerin uyanmak zorunda kalınan sabahları. İntikam sevişmeleri, yıkandıkça deriye kazınan kirler, gözyaşı var. Sokak köşeleri, şarkılar, şiirler var. Minibüsler, bir zamanlar yürürken güzelleşmiş çirkin yollar, ev gülüşmeleri, soğuktan burnunun kızardığı kış akşamları var.
Sayfa 12Kitabı okudu
