Metro 2035 ve genel olarak Metro serisi(buna oyunları da dahil) ben de inanılmaz duygular uyandırdı. 2.kitap benim için en zayıfıydı ancak son kitabını okurken yaşadığım buhran ve karakterimizin, Artyom'un bu süreç boyunca çektiği acı, ızdırap ve boş yere biryerlere sürüklenmesi ve sonunda neredeyse hiçbir şey elde edemeden, sadece karısını ikna edebilmiş bir şekilde Metro'dan ayrılmak zorunda kalması... Bana hayatın boşunalığını hissettirdi. Bir süre depresif hissetmekten kurtulamadım. Elbette ki bir yerden sonra bu hisler kayboldu ama öyle işte. Bazı şeylerin tarifi olmuyor ve hayat her zaman mantıklı bir halde ilerleyemiyor. Artyom en başından beri haklıydı, fakat bi deli olarak görülmekten kurtulamadı. Sonunda da bir deli olarak, metroluların aklında neyse o olarak kaldı.
Artyom'un yolculuğu inanılmaz bi yolculuktu ve hafızamda hep böyle kalacak. Benim için çok değerli bir kitap oldu.