“Acaba,” diye düşünüyordum, “benim hayatta tek işim başkalarının umutlarını yıkmaktan ibaret mi? Yaşamaya, hareket etmeye başladığımdan beri “kader beni başkalarının dramlarının sonuna yetiştiriyordu,” sanki kimse bensiz ölemezmiş ya da acı çekemezmiş gibi! Ben beşinci perdenin vazgeçilmez kişilerindenim; ister istemez.”