Acımasını bilmeyen insan yarım insandır benim gözümde.
Köy öğretmeni olan Zehra acımak duygusundan yoksun bir insandır. Çünkü zor bir çocukluk geçirmiştir, kötü bir babası vardır.
Babası hastadır, son günlerinde bile onu ziyarete gitmez. Bir şekilde razı olup gittiğinde ise babası vefat etmiştir. O yine de üzülmez, bize yaptıklarından sonra bir de üzülecek miyim? gibi söylemlerde bulunur. Bir akrabaları -Yapma kızım ölüden öç alınmaz, babanı son bir kez gör, hastalığında hep adını sayıkladı... Zehra istemez. Babasından geriye kalan sandığı ısrarlar üzerine alır. İçini açıp baktığında bir hatıra defteri bulur. Bu defteri okumaya başlayınca büyük bir acı ve pişmanlık duyar...
Reşat Nuri Gültekin’in okuduğum ilk kitabı olan acımak, bana katkı sağlamış bir kitaptır. Bazen her şey göründüğü gibi ya da bizim düşündüğümüz gibi olmayabiliyor. Okumak isteyen arkadaşlarım daha fazla bekletmesinler