Açlık
Knut HamsunAçlık Gönderileri
Açlık kitaplarını, Açlık sözleri ve alıntılarını, Açlık yazarlarını, Açlık yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gönlümde tek bulut yoktu, tek rahatsızlık duygusu, düşüncelerimin eriştiği ölçüde, gerçekleşmemiş tek arzu veya heves yoktu. Gözlerim açık yatıyor, benliğimden sıyrılmış bir halde kendimden uzaklarda olmanın sefasını sürüyordum.
Sayfa 77 - Varlık yayınlarıKitabı okudu
...dilsiz ve bitkindi benim kahkaham; ağlamak özlemini taşıyordu
Sayfa 76 - Varlık yayınlarıKitabı okudu
Her şeyi oluruna bırakıyor, kendimi şen sabaha terk ediyor, mutlu insanlar içinde ben de kaygısız, öne arkaya sallanıyordum. Bulutsuz, berraktı gökyüzü; benim de gönlüm gölgesiz.
Sayfa 15 - Varlık YayıneviKitabı okuyor
Sonunda, ellerim böyle boş, ortalarda kalışım ne garip!
Sayfa 13 - Varlık YayıneviKitabı okuyor
Koskoca Karl johan caddesini,yanına kattiği yarı çıplak bir dilenci ile geçmekten zevk duyan bu kızı anlayamıyordum.içinden neler düşünüyordu acaba? Ya ben niçin gidiyor,böyle ne yapıyor,bir hiç uğruna neden aptalca gülümsüyordum?
Cadde boyunca hem yürüdüm, hem ağladım;kendime gittikçe daha çok acıyordum.Defalarca tekrarladığım birkaç kelime,bir feryat,diner gibi oldukça gözyaşlarımı yeniden akıtıyordu:"Rabbim ne kadar bedbahtım!"
Bir insanın, en candan,en hararetli bütün teşebbüslerinin yüzde yüz boşa gitmesinde bir hikmet var mıydı,neydi?
Ah,bu sefer olsun başarsaydım,bir bu sefer! Ev sahibim kadın,bakışlarıyla tekrar tekrar paradan haber sormuştu; ezilip büzülmüş şaşkin bir selamla yanında sessizce sıvışmak zorunda kalmıştım.Bunu yapamazdım artık,bir daha bu bakışlarla karşılaşacak olursam odamı terkedecektim,durumu olduğu gibi anlatacaktım;bu böyle uzun zaman sürüp gidemezdi!
GÖkteki Allah baba,semadaki serçe gibi beni de düşünmemiş,ben âciz kulunu göstermek lûtfunda bulunmamış mıydı?
Çocukluk inanclarımdan kırık dökük parçalar hatırlıyordum,incilin okunuşundaki ahenk kulaklarımda yankılanıyordu. Sessizce kendi kendimle konuştum,alaycı bir tavırla başımı omuzuma dayadım. Ne diye tasa çekiyordum sanki ne tıkınacağimi,ne içeceğimi,fani vücut delikleri bu rexil solucan torbasını hangi çullara bürüyeceğimi düşünerek?
Tanrı düşüncesi,beni takrar meşgul etmeye başladı.Ben kendime bir iş ararken,Tanrının,her seferinde yolumu kesmesini,istediğim tek şey günlük rızkım olduğu halde her şeyi mahfetmesini asla affedemiyordum.
Sayfa 27Kitabı okudu
Tepelerde güneş doğuyordu, gökyüzü beyaz ve ince idi.
Sayfa 217Kitabı okudu
Güneş ve sessizlik; nefis ve aydınlık bir gün. Kar kalkmıştı; her taraf hayatla kaynaşıyordu; sevinç, neşeli yüzler, gülüşler, gülümseyişler. Havuz ve fıskiyelerinden su demetleri, güneşten altın, mavi gökten mavi kemerler kurarak yükseliyorlardı...
Sayfa 175Kitabı okudu
... az sonra kanepede arkama yaslandım, melodiye ben de katıldım. Açsak neler duymayız ki! Kendimi bu ezgilere kaptırdığımı, içlerinde eridiğimi hissediyor, boşalıyor, yüksek dağların üzerinde süzülerek, dans ederek aydınlık iklimlere doğru akıyordum.
Sayfa 102Kitabı okudu