Hasan İzzettin Dinamo’nun kendi hayatını anlattığı serinin 3.kitabı açlık, ben sıralamayı bozarak diğerlerini daha önce okumuştum. Serinin 6 kitabından 5’ini açlık ile bitirmiş oldum.
Musa Sivas öğretmen okulundan ayrılarak İstanbul’a sanat okuluna girmek için gelir, ancak işler istediği gibi gelişmez ve okula giremez, İstabul’da kalacak yeri olmadan beş parasız kalır.
Sadece şiirleri ve geleceğe baktığı umutlar vardır yanında.
Gece kalacak yeri olmadığından umumi tuvaletlerde sabahlar, parası olmadığından günlerce aç kalır, yavaş yavaş üstünde ki giysileri dahi yok pahasına elden çıkarır, bu arada 1928 yılının İstanbul’unun kötülükleri , kötü insanları ile tanışır, bir parça ekmek uğruna para almadan kendinden daha yaşlı kadınlarla aşk bile yaşar.
Ama sadece kötü insanlar yoktur, iyi insanlarda çıkar karşısına ve Sivas’ta ki öğretmen okuluna dönmek için bu insanlardan yardım ister.
Yine çok dokunaklı bir Dinamo eseri, yazarın kendi yaşadıklarını okurken etkilenmemek elde değil. Dinamo okumak bir okuyucu için gerçekten bir ayrılacak bana göre, bu ayrıcalığa sahip olun, okuyun.
Savaş ve Açlar ve 
Öksüz Musa kitapları ile başlayan ve yüreğimi parçalayan Musa'nın yani aslında yazarın kendi yaşam hikâyesi 
Açlık kitabı ile devam ediyor.
"Başıma Knut Hamsun' un ünlü 'Açlık' romanındakilere benzer işler geldiğinde on sekiz yaşındaydım, onun kitabını da henüz okumamıştım." Kitap bu cümle ile
