1902-1903 Eğitim Öğretim Yılında Sorbonne'da Verilmiş Sosyoloji Ders Notları
Ahlak Eğitimi
Emile DurkheimAhlak Eğitimi Gönderileri
Ahlak Eğitimi kitaplarını, Ahlak Eğitimi sözleri ve alıntılarını, Ahlak Eğitimi yazarlarını, Ahlak Eğitimi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çocuğun imaya olan açıklığı tartışmasız bir şekilde bütün pedagoglar tarafından kabul edilmiştir. Aynı araştırmacılar şöyle söylemektedirler. Çocuğun saflığı, usluluğu, iyi niyeti, söz dinlemesi ve irade zayıflığı yüzlerce küçük ayrıntıyla dışa vuralmaktadır. Bütün bu özellikler hipnotizma altındaki yetişkin insanda görülenleri anımsatmaktadır. Örneğin, iki buçuk yaşında, az önce bisküvisinden bir ısırık almış ve bisküviyi yeniden ağzına atmaya hazırlanan bir çocuğa, herhangi bir neden göstermeden emredici ancak korkutucu olmayan, hiçbir çelişki taşımayan yüksek perdeden bir ses tonuyla:" yeteri kadar yedin ve doydun" denildiği zaman çocugun bisküviyi ısırmadan ağzından uzaklaştırdığı, masa üzerine koyup, yemeyi bıraktığı görülmektedir. Uç, dört yaşlarındaki çocukların şikayetlerine karşı kati bir ses tonuyla olumsuz yanıt verdiğiniz zaman örneğin ağrıları sona ermekte, susuzlukları ve yorgunlukları sona ermektedir.
Zira eğitimci kendine düşen göreve iki elle sarılmalı ve onu sevmelidir. Sevmesi içinse ondaki yaşamsal özelliklerin tümüne vakıf olmalıdır. Bu gerçekliği öğretim programının zorunlu kıldığı, her hafta belli günlerde yapılan birkaç saatlik ahlak dersine sığdırmaya kalkıştığımız zaman böyle bir göreve ilgi duymak oldukça güç olacaktır. Zaten bu belli aralıklarla sürdürülmesi gereken derslerin çocuk üzerinde kalıcı derin ve sürekli izler bırakamayacağı ve bu durumda bir ahlak kültüründen söz edilemeyeceği söylenebilir. Ahlak eğitimi için ahlak dersi gerekli olan unsurlardan yalnızca birisidir. Ahlak eğitimi ahlak dersi saatlerine sığdırılamayacak kadar kapsamlı bir alandır. Belli gün ve saatlerle sınırlandırılamaz çünkü onun sürekliliğe ihtiyacı vardır. Ahlak okuldaki yaşamla bütünleşmek, onun içine karışmak zorundadır; tıpkı ahlakın kendisinin yaşam adlı bütünün tamamına karışmak zorunda olması gibi.
Ahlak özveride bulunmamızı, kendi dışımızdaki bir şeylere boyun eğmemizi emretmekte ve bize dayattığı bu boyun eğme olayı aracılığıyla da kendi kendimizi aşmamızı sağlamaktadır.
Ahlak tamamıyla insana özgü bir şeydir çünkü insanı kendi kendini aşmaya iterek onun insan olmasını sağlamaktan başka bir şey yapmamaktadır.
Sayfa 152
Görüldüğü gibi ahlak pek çok görünüme sahiptir. Ahlakın bir görev boyutu vardır, ki biz kural ve disiplin konusu üzerinde yeterince durduk. Ahlak aynı zamanda iyi olanla ilişkili bir şeydir çünkü insan eylemine güzel bir amaç kazandırmakta ve bu konuda insanın arzu ve iradesini kendine çekebilmeyi başarabilmektedir. Düzenli, ölçülü, sınırlandırılmış bir yaşam arzusu ve kendine hâkimiyet, özveride bulunma, kendini bir ülküye adama ve kendini kurban etme, bir anlamda ahlaki enerjinin etkin ve yayılmacı enerjisiyle hiç zorlanmadan uzlaşmıştır. Ancak bu her şeyden önce rasyonel bir ahlaktır.
Ahlaklı bir şekilde davranabilmek için disiplinli olmak ve bir gruba bağlanmış olmak yeterli değildir. Kurala uyar, kolektif bir ideal uğruna çabalarken bilinçli olmak durumundayız. Neden bu şekilde davrandığımız konusunda tamamen bilinçli olmak zorundayız. Zira özerk bir şekilde davranmamızı sağlayan şey bu bilinçtir.
Vicdanımızın sesi toplumun bizdeki yansımasıdır.
Bu güçlerin gerçek ya da düşsel olup olmamasının bir önemi yoktur. Önemli olan zihinlerde bu şekilde yer etmeleridir. Inananlar için büyücü bir otoriteye sahiptir. Otoritenin ahlaki bir boyuta sahip olmasının nedeni budur çünkü gücü şeyler değil beyinler üretir.