İran'da Safevilerin yönetime geçmesiyle birlikte inanç, kavmi geleneklere dönüşür. Toplumun dini " bir devlet dini" şekline bürünür.
Devlet dinine dönüşmüş bir dinde,
1. İslâmî kavramlar ismen korunur fakat yeni içeriği, başlangıçtaki esas içeriğine taban tabana zıttır.
2. Dinin esasları, halkın ilerletilmesi ve insanın kemale ulaştırılması vazifesinden sıyrılır ve yeni din anlayışı, insanın köleleşmesine sebep olur.
3. Din yöneten kesimle ahbap, halkla düşman olur.
4. Din, bilinç ve aydınlık kazandıran hüviyetinden sıyrılır ve kitleri uyuşturan bir afyona dönüşür.
Kitabı okuduğumda şii olmamama ve şii bir toplumda yaşamamama rağmen sık sık "deja vu" hissi yaşadım.
