All About Space - Sayı 2 - 2021/02
All About SpaceÖne Çıkan All About Space - Sayı 2 - 2021/02 Gönderileri
Öne Çıkan All About Space - Sayı 2 - 2021/02 kitaplarını, öne çıkan All About Space - Sayı 2 - 2021/02 sözleri ve alıntılarını, öne çıkan All About Space - Sayı 2 - 2021/02 yazarlarını, öne çıkan All About Space - Sayı 2 - 2021/02 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
MERKÜR VE VENÜS’ÜN NEDEN UYDUSU YOK?
Gezegenlerin etrafında, yörüngedeki cisimlerin kütleçekimsel olarak bağlanabildiği bir bölge bulunuyor. Gezegen biliminde buna, adını 19. Yüzyılda Ay’ın yörüngesini çalışan Amerikalı astronom George Hill’den alan “Hill küresi” adı veriliyor. Hill küresinin boyutu, bir gezegenin Güneş’e kıyasla ne kadar büyük olduğuna ve Güneş’e ne kadar yakın olduğuna bağlı. Bağlı herhangi bir cisim, Hill küresinin içindeki bir yörüngede dolanmalı. Ancak yörüngesinin “sabit” olması için Hill küresinin yarıçapının yaklaşık üçte birinden daha yakın bir yörüngede bulunması gerekiyor. Bu nedenle, tüm uyduların Hill küresinin yarıçapının yaklaşık üçte birinden daha yakın bir yörüngede dolanmasını bekliyoruz.
Uyduların nerede bulunabileceği ile ilgili başka kısıtlamalar da bulunuyor. Dünya’nın uydusu Ay, Dünya ile etkileşime giriyor ve gelgitler yaratıyor ve bu da Ay’ın yörüngesini kademeli olarak değiştiriyor. Gezegenimiz kendi ekseni etrafında, Ay’ın bizim etrafımızda dolandığı süreden daha kısa bir zamanda döndüğü için (gün, aydan daha kısadır) bu etkileşim, Ay’ı bizden her yıl yaklaşık dört santimetre uzaklaştırıyor. Daha yavaş dönen Merkür veya Venüs’ün çevresinde bir uydu için bunun tersi olacaktı ve uydunun yörüngesi kademeli olarak daralacaktı. Aynı şey Mars’ta da oluyor. Uydusu Phobos’un yörüngesi daralırken, diğer bir uydusu, Deimos yavaş yavaş Mars’tan uzaklaşıyor.
Sayfa 88Kitabı okudu
Alıntı ve İncelemelerim
MARS GÖREVİ
On yıllardır Mars’a uzay aracı gönderiyoruz. Komşu gezegenimiz uzun zamandır bilim insanlarının ilgisini çekiyor çünkü bir zamanlar Dünya’ya benzediğini düşünüyoruz. Büyük ihtimalle milyarlarca veya yüz milyonlarca yıl önce, Mars’ta potansiyel yaşam alanları sağlayan okyanuslar ve denizler vardı. Ancak zamanla atmosferini kaybetti, suyu buharlaşıp gitti ve bugünkü yüzeyi çorak, ıssız arazi haline geldi.
Ancak, Mars’a gönderilen sayısız görev sayesinde bunun her zaman böyle olmadığını biliyoruz. 1976’da gezegene inen NASA’nın Viking 1 ve 2 uzay araçları, ilk olarak yüzeydeki yaşam belirtilerini aradı ve bir şey bulamadı. 2004 yılında inen Spirit ve Opportunity yüzey araştırma araçları, Mars’ın bir zamanlar ıslak olduğuna dair kanıtlar buldu. 2012’de iniş yapan ve bugün hâlâ faaliyette olan Curiosity yüzey araştırma aracı, eski bir nehir yatağını ve hatta organik molekülleri bularak Mars’ın bir zamanlar ne kadar yaşanabilir olabileceğinin en ayrıntılı resmini çizdi.
Sayfa 23Kitabı okudu
Günümüz evreninde 100 ila
200 milyar galaksi olduğu
tahmin ediliyor.
Sayfa 89Kitabı okudu
CEHENNEMİ KEŞFETMEK
Venüs’ün yüzeyi yine de Güneş Sistemi’ndeki en vahşi ortama sahip. Yükseklerdeki iyi huylu koşulları üreten yoğun karbondioksit, Güneş ısısını sera etkisiyle hapsediyor. Yüzey sıcaklığı ise Merkür’ün yüzeyinden daha yüksek. Atmosferin yoğunluğu nedeniyle yüzeydeki basınç Dünya’nınkinin 92 katı, yani okyanusta neredeyse bir kilometre derinlikteki basınca denk. Bu zorlu ortam, yüzeyi keşfetme kabiliyetimizi ciddi şekilde sınırlıyor. 1961 ile 1984 yılları arasında 16 sonda gönderen Sovyetler, Venüs keşfi konusunda uzmanlaştı. Isı ve basınçla karşı karşıya kalan araştırma araçları arasında en uzun süre hayatta kalanı, 127 dakika dayandı.
Sayfa 28Kitabı okudu
ÇİN’İN CHANG’E 5 UZAY ARACI AY’DAN YENİ ÖRNEKLER GETİRDİ
Çin yeniden Ay’a gitti ve bu kez Dünya’ya biraz hediyelik eşya getirdi. Çin’in ilk örnek toplama görevi olan Change’e 5, 1 Aralık’ta Fırtına Okyanusu’nda (Oceanus Procellarum) bir Ay dağı olan Mons Rümker yakınlarına başarıyla iniş yaptı. Sonda, inişten kısa bir süre sonra Güneş panellerini ve antenini açarak çalışmaya başladı.
Dört modülden oluşan Chang’e 5’in iki parçası Ay’ın gri toprağına indi: Sabit bir iniş aracı ve bir yükseliş aracı. Her şey plana uygun gitti ve iniş aracı birkaç gün boyunca Ay’dan yaklaşık iki kilogram örnek topladı. Bu örneklerden bazılarını Ay yüzeyinin iki metre altına kadar kazarak aldı. Örnekler daha sonra yükseliş aracına transfer edildi. Bu araç Ay yüzeyinden havalandıktan sonra yörüngede dolanan diğer iki modüle (yörünge aracı ve Dünya’ya dönüş aracı) kenetlendi. Dünya’ya dönüş aracı, adından da anlaşılabileceği gibi, Ay örneklerini Dünya’ya geri getirdi. 16 Aralık 2020’de İç Moğolistan’da planlanan bölgeye iniş yaptı.
Sayfa 10Kitabı okudu