Düşüncesizce ve sağduyudan uzak hareket edip, tanrısal yasalara karşı gelen ve hatta kendi beşeri yasalarını tanrılarınkinin üzerinde görenlerin, onların öfkesinden kaçamadığı, misliyle cezalandırıldığı ve yaşarken bir ölü haline geldiğini, Thebai Kralı Kreon üzerinden simülasyona tabi tutan Sophokles’in, diğer tragedyalardan farklı olarak oyununda hiç bir tanrısal karaktere doğrudan yer vermediği, onun yerine atadan gelme bahtsız, Oidipus’un iki kızı Antigone ve İsmene üzerinden tüm etiğini ve estetiğini yansıttığı tragedya.
Daha özetleyici olacağı için oyunun son sözünü alıntılamak gerekir; “kibirle söylenen büyük laflar, ağır bedeller ödeterek yaşlılıkta öğretirler sağduyuyu.“.
