Aşk Mavidir Sözleri ve Alıntıları
Aşk Mavidir sözleri ve alıntılarını, Aşk Mavidir kitap alıntılarını, Aşk Mavidir en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sanki Aygül'ü o kargaşada yitirdi ve "elveda" bile diyemeden ayrıldılar.
Sayfa 121
Bir düşün yıkılışını kendisinden başka kimse bilmiyor ve anlamıyordu. Düşle birlikte kendisi de yıkılıyordu işte. Dağlar devrilmiş ve altında kalmıştı...
Sayfa 155
"Romanın adını buldum,"dedi. "Hangi romanın?" diye sordu Ahmet. "Benim yazacağım ilk aşkın romanı." "Ne olacak?" "Taze Aşkın Sonu" dedi.
Sayfa 121
Başka soru sormasa.Annesinin olmadığını,öldüğünü,onu çok özlediğini söyleyemiyordu nedense.Sanki annesiz olmak bir eksiklikti.Belki yoksulluktan daha çok büyük bir noksanlıktı.
Sayfa 29 - Alkali KitapKitabı okudu
Beğendiği bir kıza ne diyebileceğini o kadar düşünmemişti.En fazla bir bakış,bir göz süzüş ya da kırık bir gülümseme.Bu aslında kocaman bir ''aşk' 'sayılırdı.Bu,'' o kız beni seviyor'' demekti.
Sayfa 21 - alkali kitapKitabı okudu
Bu kez döndü,baktı kızın yüzündeki mavi derinliklere.Gülümsüyordu.Ne kadar güzeldi.Hep böyle baksa,gülümsese,mavileşse dünyası...
Sayfa 29 - Alkali kitapKitabı okudu
Yaz, yalnızca yorucu ve sıkıcı işlerle geçmezdi. Bazen eğlenceli şeyler de olurdu. Salça işlerine pek karıştırılmazdı erkek çocuklar. Onlara domatesleri taşımak düşüyordu bir tek. Ondan sonra uzaklaşırlardı, belki bir de tepsilere dökülen kaynamış domateslerin dama taşınmasında yardımcı olurlardı. Ama bulgur elde etmek için kazanlarca buğday kaynatmak, arada bir karıştırmak, hedik yapmak, onlardan tuzlayarak doyasıya yemek, sonra kilimlere sermek, damlarda kuruduktan sonra toplamak, hatta sokularda dövmek hem güzel, hem eğlenceli, hem de hoşça şeylerdi. Bazen kara taştan yapılma el değirmenlerinde öğütmek onlara düşerdi. Sonradan makineler çıktı ve o iş de ortadan kalktı.
Günler geçiyor, ne okuyorsun diye soruyorlar; Kemal Tahir, Esir Şehrin İnsanları, Esir Şehrin Mahpusu diyordu.
Sayfa 54 - Alkali KitapKitabı okudu
Bir düşün yıkılışını kendisinden başka kimse bilmiyor ve anlamıyordu. Düşle birlikte kendisi de yıkılıyordu işte. Dağlar devrilmiş ve altında kalmıştı...