Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
Aşkın Sonu
Graham GreeneAşkın Sonu Yorumları ve İncelemeleri
Aşkın Sonu yorumları ve incelemelerini, Aşkın Sonu kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Aşkın Sonu puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Nefretle başlayan bu kitap yasak aşkların bir özeti niteliğinde, her sevginin nefrete ne kadar yakın olduğu ve her ilişkinin, gizli olsa da olmasa da kafa karıştırıcı olduğu gibi. Her ne kadar yasak aşk deseler de bu romanın konusunda ben herhangi bir gizlenme çabası gözlemlemedim, Sarah'ın kocası Henry'in başından beri her şeyden haberi var gibiydi. Bu da çoğu yasak aşk romanından ayırıyor kendisini. Romanda çok fazla sarsıcı olay olsa da yazar -bana- duyguları geçiremedi, bunun nedeni bilinç akışı tekniği kullandığı için tam olarak olayın yakalanamamasından kaynaklıdır diye düşünüyorum. Başkahraman Bendrix'in kendini sorgulamaları, nefreti ve aslında baya duygusal oluşu; Sarah'ın kutsal nitelikleri konusundaki sorgulamaları ve sonunda herkese kendi kutsalını sorgulatması romanın birçok farklı yönden ele alınmasını gerektiriyor. Çok içinize işleyemese de okunmaya değer bir kitap
Başı ve Sonu Olmayan Hikaye
2. Dünya Savaşı döneminde geçen hüzünlü bir aşk hikayesini ele alan Greene, kitabın ilk cümlesinden düşündürmeyi, ilgi çekmeyi başarıyor: "Bir hikâyenin başı ya da sonu yoktur; yaşanan hangi andan geriye ya da ileriye doğru bakılacağını rastgele seçer insan."
Olayın ortasından başlayıp geriye, ardından sona bağlanıyor roman. Etkileyici bir üslup kullanıldığını düşünüyorum. Özellikle geçmişe indiği bölümler başarılı ele alınmıştı. O bölüme gelene kadar belirli bir kişiden nefret etmiştim. Farklı bir bakış açısından okumak olayın akışını tamamen değiştirdi.
Fazla değer görmeyen bir kitaptan beklemediğim kadar beğendim. Eleştirebileceğim tek nokta son bölümdü. Önceki bölümler, son bölümden daha uzun olmayı hakediyordu. Sonuca bağlamak için uzatılmış bazı detaylar vardı diyebilirim. Okunmaya değer bir modern klasik.
Kitaba başladığınızda yasak bir aşk, kocasını aldatan bir kadın figürü gözümüze çarpıyor. Fakat sonra bu kadın tanrısal çatışmalara girip, inancını tazeliyor. Hatta sonunda onun mucizelerle dolu bir insan olduğu yansıtılıyor. Döneminin sert katolik inancı ve çelişkilerini ele almasıyla başarılı bir kitap. Kitap kurtlarına önerebileceğim bir kitap. Fakat kitap okumaya yeni başlayanlardansanız bu kitaba biraz daha zaman verin.
Aşkın Sonu
Aşkın Sonu, ilk önce karakterlerin hayatlarının anlatıldığı ve tek bir gözden gördüğümüz ağır ilerleyen bir filmin ilk yarısı gibiydi. Sarah’nın günlüğü ile birden ikinci yarı başladı. Günlüklere gelene kadar en az Bendrix kadar ben de Sarah’ya karşı nefret duydum. Doğru ya da yanlış olsa bile Sarah’nın kendi inançları ve Bendrix’e olan sevgisi, onun icin kendi hayatından vazgeçmesi ön yargılarımı tokat gibi yüzüme vurdu. Empati içinde empati yaparken kendimi bulduğum bir kitaptı. Sevgi ile nefretin, fedakarlık ile vazgecişlerin, öfke ile affedişlerin ne kadar ince çizgi üzerine kurulu olduğunu çok güzel anlatmış Greene.
216 syf.
8/10 puan verdi
Graham Greene'in okuduğum üçüncü kitabıydı. Üç kitapta birbirinden farklıydı. Tekrara düşmediği için farklı olmasını sevdim. Bu da oluşturduğu kurgulaya bir çekicilik katıyor.
Aşkın Sonu'nda Green, kendi hayat hikayesini anlatmış dersem yanlış söylemiş olmam. Yazmaya ilk başladığı yıllarda tutkulu bir aşk hikayesiyle, sevgi, nefret, sadakat ve insan ruhundaki "inancın" yeri gibi temaları işlemiş.
Bu romanda ağır basan tema ise; Katolikliğin içinde bulundurduğu çelişkilerin bir sorgulamasını içermektedir. Greene, kendisi gibi yazar olan Bendrix adında bir karakter yaratır. Bendrix, evli olan sevgilisi Sarah Miles arasındaki yasak aşkı ikinci dünya savaşının yaşandığı bir dönemde anlatmaktadır.
Başı ve sonu belli olmayan bu hikaye yer yer yaptığı geri dönüşler ile bilinç akışı yönetiminin kullanıldığının bir göstergesidir. Hikaye buna rağmen akıcı bir şekilde ilerler. Özellikle kitabın son sayfaları Katolikliğin ve Tanrının üzerinde çok fazla durmaktadır. Bu da kitabı daha çarpıcı yapmaktadır.
Roman, Greene'nin gerçek hayatında ilişki yaşadığı Catherine Walston'a adanmıştır. Ve hikaye iki kez beyaz perdeye uyarlanmıştır.
Öncelikle kitabı hiç beğenmedim yazarın kalemini hiç sevemedim hiç akıcı değildi bana normal insanlar kitabını anımsattı okumak isteyenlere tavsiye etmiyorum.
Konusu:
Aşkın Sonu yayımlandığı 1951 yılından beri farklı kuşaklardan okurların hayranlığını kazanmıştır. O dönemde Graham Greene’in II. Dünya Savaşı hatıraları hâlâ canlıdır. Savaş zamanı Londra’sının atmosferine yerleştirdiği bu tutkulu yasak aşk hikâyesinde, sevgi, nefret, sadakat ve insan hayatında “kutsallığın” yeri gibi temaların peşine düşer. Roman, Greene’in genç yaşta kendi iradesiyle seçtiği Katolikliğin içinde barındırdığı çelişkilerin sancılı ve sarsıcı bir sorgulamasını da içerir. Yaratıcısı gibi romancı olan Maurice Bendrix ile evli sevgilisi Sarah Miles arasındaki ilişki, 1944 yılında bir hava saldırısının ardından, Sarah’nın ani bir kararıyla sona ermiştir. Bendrix iki yıl sonra beklenmedik bir karşılaşmayla aşkının yeniden alevlenmesiyle, Sarah’yı takip ettirmek üzere bir dedektif tutar. Greene, “başı ya da sonu olmayan bu hikâyede” bilinç akışı ve geleneksel anlatım tekniklerini sık sık geriye dönüşlerle harmanlayarak adeta başımızı döndürür. Roman, Greene’in gerçek hayatında ilişki yaşadığı Catherine Walston’a adanmıştır. İki kez beyazperdeye uyarlanan Aşkın Sonu’nun 1999’da İrlandalı yönetmen Neil Jordan tarafından gerçekleştirilen ikinci uyarlaması unutulmaz filmler arasında yerini almıştır.
gerçekten beğenmedim. konusu da akışı da rezil diyebileceğim bir kitaptı. maksimum 2 günde okunacak bir kitapken baya uzata uzata okudum. ne diyeyim, sarmadı
212 syf.
7/10 puan verdi
Sarah ve Maurice..
İnsanların ne kadar aptal ve fırsatları kaçırmak söz konusu olduğunda ne kadar iyi olduklarını gösteren,
nasıl olsa sonu gelecek diye düşündükleri ve sonunda haklı çıktıkları ama haklı çıktıkları için de çok pişman oldukları;
başı ya da sonu olmayan bir hikaye..
İncelemeden sonuca ulaşamadıysanız puanım 7, çünkü sonu çok kötü bitti.Yoksa 9 verebilirdim.
Graham Greene kitabını gerçek hayatında ilişki yaşadığı Catherine Walston'a adamış. Aynı zamanda iki kez beyaz perdeye uyarlanmış.
Londra’da, İkinci Dünya Savaşı sırasında tanınmaya çalışan, bir yazar olan Bendrix ve evli olan sevgilisi Sarah Miles ile arasındaki yasak aşkı anlatıyor kitap.
Kitabın kısmını Bendrix’in dilinden okuyoruz. Yaşadıklarını, çektiği aşk acısını, imkansızlığını ve çaresizliğini, nefretini. Ve ardından Sarah başlıyor anlatmaya Bendrix’in bilmediklerini.
Farklı ve iyiydi. Çok güzel bir aşk üçgeni ve ilişkiler anlatılmış.
Keyifle okuduğum bir kitap daha
İş bankasının klasikler dizisi ile yıldızım bir türlü barışmıyor.
Yine barışmadı, olmadı.
Konusunun hiçbir noktaya varamadığı ve bir okuyucu olarak beni rahatsız eden bir kadının etrafında dönen aşkı ele almış bir roman. Aşkın arka planında da bakınız kitabımızda savaş da var dermişcesine ara ara serpilmiş 2. Dünya savaşı. Öylesine yüzeysel ve okuyucuya geçmeyen bir anlatı ile yazılmış bitmiş.
Kitapta, evli kadın, Sarah’ın iki sene ardından rast geldiği eski sevgilisi Maurice ile tekrar alevlenmiş yasak aşkını okuyoruz. Birde yüzü alabora Smythe var. O da Sarah’ın üst komşu yasak ilişkisi. Çok saygılı bütün bu olanlara göz yumup bu aldatılmaların suçunu kendinde bulan eşi Henry de sessiz sakin bir adam. Ne garip bir üçgen değil mi ? Okudukça bu iki karakterin, Henry ve Maurice, beraber aynı eve taşınması da kitabın en garip sahnesi.
Konusu itibari ile yeterince sıkılınca biraz da basit çevirisine bakalım. “Gerçeklerin canı cehenneme” s68. (Rastgele bir sayfa açtım ve gözüme takılan ilk cümle.) Cümleyi okuyunca kendinizi dublajlı bir filmin içinde hissetmemiş olamazsınız.
Kitabın arka kapağındaki açıklamadan okuduğum üzere iki kere de sinemaya uyarlanmış. Kitap bana geçmede de madem zaman ayırıp okudum, bir ara filmini de izlerim diye düşünüyorum.