Asla Kimseyi Öldürmedi Benim Babam
Jean-Louis FournierAsla Kimseyi Öldürmedi Benim Babam Yorumları ve İncelemeleri
Asla Kimseyi Öldürmedi Benim Babam yorumları ve incelemelerini, Asla Kimseyi Öldürmedi Benim Babam kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Asla Kimseyi Öldürmedi Benim Babam puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir Çocuğun Gözünden: Baba
Yazarın okuduğum ikinci kitabıydı. Kendisinin bu kısa yazılarını ve hayatını okumayı çok sevdim. Hem süslü cümlelerle lafı uzatmamasını, hem de kısa tutup olayı anlaşılmaz bırakmamasını çok sevdim. Düşüncelerinin ve yaşamının hüzünlü bir yanı var. Fakat araya öyle güzel bir mesafe koyuyor ki, ona acıyamıyorum. Yalnızca okuyorum ve öğreniyorum, bazen de bazı yanları kendi yaşantıma benzetiyorum. Ama asla onun yerine kendimi koyamıyorum. YKY'den çıkmış bütün kitaplarını topladım. Artık Jean-Louis Fournier fanıyım. Jean-Louis Fournier
Çok kısa anlatı türünde yazılmış bu kitabı hemen bitmesin diye her gün azar azar okudum. Çok beğendim,etkilendim.
Jean-Louis Fournier babasını anlatmış bu kitapta. Pek de gurur duyarak değil. Fakat ne olursa olsun severek. Tanışma kitabım yazarla tavsiye ederim.
İyi okumalar...
Yazarın ilk okumam gereken kitabı buymuş ama ben bilmeden 
Dul dan başladım . İyi ki de öyle başlamışım , ilk bunu okusam başka kitabını okumak istemezdim sanırım. Çok enteresan bir kitap. Kopuk kopuk anılardan oluşan, babasının ölümüne kadar geçen zaman diliminde ki (yazar 15 yaşında babasını kaybediyor) gözlemlerini , o yaştaki algısıyla ama yazdığı yaşların nüktedanlığıyla kaleme almış. Ne yani bende böyle bir şeyler yazıp bassam olabiliyor mu dediğim yerleri azımsayamam. Öte yandan bence bir insanın seçebileceği en güzel meslek olabilir . Yazarlık değil kastettiğim aslında. Yazmayı tercih ettikleri. Hem hislerini döküyorsun , rahatlıyorsun , hem iş oluyor, mis. Ciddi konuşurken, asla ciddiyeti bozmadan espri yapıp devam eden insanlar vardır ya, yazarımız tam olarak onlardan. Gülümsetiyor ama asla gevşetmiyor, çok severim bu özelliği. İçeriği gömdüm gibi oldu , bu da içime sinmez. Babanın tavırları eksiklerle ve umut edilenlerle , tabii birde artılarla da ele alınmış. Sonuçta umutlara ulaşılamadan ölüm gelmiş . Ne kadar hüzün veren kitaplara denk geliyorum şu ara. Kapanışı yapamadım, söyleyeceklerim bu kadar.
Evet asla kimseyi öldürmedi onun babası ama kendini yavaş yavaş öldürdü. Kitabı henüz bitirdim ama kendimi çok kötü hissediyorum. Zaten duygusal bir insanım ağlamaktan bende öleceğim sanırım teşekkürler 
Selcannn