Bitmisti ama bittigi yerde yeniden başladi icimde; kavga, savaş, direnis, kaybediş, yenilgi, yeniden baslama ve baslayamama. Lime lime edilip bin parcaya bölündüm defalarca. Kalbimi unufak eden hic bilmedigim bir öfkeyle, aklımı zorlayan bir nefretle ve yine hic bilmedigim ateş gibi yakıcı bir askla tanıştım.
Aklımın alamadıgı o satırlarin uzerinden yeniden gectim, bu yazarin hic acimasi yok dedim. Sonra bunu demekten vazgecip bu yazarin icinde öyle bir yeri kanatmislar ki sanirim hic kapanmayacak diye düşündüm(tanıyor olabilir miyim acaba)
Ve kitap arkasinda " acıma ortak olmayacaksanız bu kitaptan uzak durun" demiş ben ortak olmanın birkac tık ustune ciktim. Uzak kalmak ne kelime kapatip kalbimin ustune bastirdim bir cok yerinde benim gibi obsesifler icin bile öneriyorum. Pınar Çelik Gökçe
