Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Ateş Ağacı
Samiha AyverdiEn Yeni Ateş Ağacı Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Ateş Ağacı sözleri ve alıntılarını, en yeni Ateş Ağacı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.610 üzerinden
"O rüyalar ki sırlı bir cihânın penceresidir; fakat vücûdumuzun karanlığı ve kesâfeti o şeffaf cama bile tesir ederek bir perde olmuş ve bizi, görülecek nice hakîkatlardan mahrum bırakmıştır. "
Ateş Ağacı bana rûhumun ihtiyaç duyduğu ateşi veren nadir eserlerden birisi, sır olan gönlümün açığa çıkması cümlelerle...
Kitap kendi kaybını
·
Puan vermedi
Bir gecede tek nefesle okuduğum güzel bir roman. Her cümleden çıkarılacak bir sürü anlam nasıl yorumlayacagimi bilemedim.İncelemeye nerden başlasam, nasıl anlatsam bilmiyorum. Ama kitabın isminin nereden geldiğini söyleyip başlayalım o zaman. Kitabın ismi Allah'ın Vadi-i Mukaddes'te Hz. Musa'ya ateş ağacı olarak görülmesinden dolayı ve kitabın son bölümünde konuyla bağlantılı olarak ele alınmasından geliyor. Samiha Ayverdinin ilk okuduğum kitabı.
Musa'nın Allah tarafından, o an en çok ihtiyaç duyduğu şey ile karşılandığını anlatir. Çok soğuk ve karanlık bir gecede yalımlı bir ateş! Ateş ağacı olarak tavsif olunur bu ağaç ki kitaba isim olmuştur. Ateş insanı ilahî olana çeker! Pervâneleri hatırlayın: âteş-i aşkı. Hz. Musa ve Hz. İbrahim'in ateş ile olan imtihanını düşünün. Cemil içindeki ateşi diri tutmak için İstanbuldan Bursaya gitmiştir. Juliette ise hiç beklenmedik bir anda ateşin hakikati ile karşılaşmıştır. Ateşi aşka, aşkı ateşe eşitleyen denklem yürek yangınının formülünü verir. "Leylâ'dan Mevlâ'ya" denilerek formülize edilen bu irtibat insanın varlığında yankılanan bir hakikattir. Aşk maddî olanı eritip ardındaki mânâya vasıl olma çabasıdır. Yazının başına aldığım Hâşim'e ait âteşîn mısralar, aşkın iki unsuru olan âşık ile mâşuk arasında câri olan hakikatin ilk durağıdır. İtiraf edeyim Cemil ile Juliette'yi okuyunca aklıma Ahmet Yüksek Özemre'nin Nuran'ı geldi...Ne güzel anlatmış Samiha Hanım. Saf, duru...İçimizde bir yerlerde uyuyakalan bir hissi tatlı bir bûse ile uyandırdı.
Ateş Ağacı / Semiha Ayverdi
Bu eseri okurken, aşka farklı pencerelerden bakabilmek için yazar, beşeri aşkı ilahi aşk ile sırlamış.Tasavvufi eserlere ayrı bir tutkum olduğundan çok beğendim, Samiha Ayverdi nin kalemi ile bu eser ile tanışabilirsiniz.
Kırk asır evvelki insana nisbetle¹ bugünkü insan yalnız dış görünüş ve hayat tarzı bakımlarından ilerlemiştir. O, pösteki ile örtünürdü; bu, palto ile ısınıyor. O, tırnaklarını taşla keserdi; bu, manikür yaptı- rıyor. Onun saçı sakalı birbirine karışmıştı; bu, günde iki defa tıraş oluyor; o, gölde yıkanırdı; bu, duş altında friksiyon yapıyor. Fakat iç yapılarına gelince, belki de asırlar onu bir adım ilerletmemiş; hep o zâlim hep o hunhar hep o hilekâr ve gaddar insan olarak kal- makta devam etmiştir. Yalnız tecrübelerin ve göreneğin tesiriyle bu vasıflarını tahakkuk ettiriş2 şeklini tekamül ettirmiştir³
İçim tüm okyanusların suyunu emmiş sünger!
Hayata bakışımız baktıgımız pencerenin hayatın ne tarafına denk geldigiyle ilişkili olabilir mi?
Biraz da baht meselesi size denk gelen pencerenin manzarası desem?
Pencereyi kendiniz seçtinizse ne gam!
Annem öyle derdi:
İyilere denk gelesin yavrum…
İyilere denk gelmeniz dilekleriyle…
Mutlaka okumalısınız derim…
Yazarin okudugum ilk kitabiydi. Daha cok bir gunluk şeklinde baslayan kitap sonralari felsefi dini konulara dair bir denemeye donusup en sonunda tekrar bir gunluk sekline donustu.Bir fransiz muharrirle/arkeologla olan aşki anlatilmis kitapta. Biraz yavas ulerledi okumam.Ama kitap gercekten dolu dolu yazilmis uzerinde dusunulmesi gereken fikirlerin yogunlugundan farkli geldi bana bu yuzden biraz okumam uzadi.Diger kitaplarini da okuyacagim.
Gerçek Aşka Yolculuk
İlk Samiha Ayverdi okuyuşum bu kitapla oldu.
Kitaba genel olarak tasavvufla ilgili düşünceler hakim. Ancak felsefeden de beslenen bir kitap. Bunun yanında Ayverdi'nin betimleme tarzını çok beğendim. Biraz Peyami Safa gibi anlatıyor. Kitap birinci kişi ağzından aktarılmış. Ancak kitaptaki baş karakter Cemil Bey oldukça aşina olduğum düşünceleri olan bir insan olduğundan bu açıdan kitabı çok fazla sevdiğimi söyleyemem. Bildiğim şeyler sıklıkla tekrar edildiği için bir miktar sıkılmıştım. Yine de Ayverdi'nin dili, anlatım tarzı gerçekten güzel. Kitabın konusu da biraz acıydı. Cemil Bey'in aldığı kararı sorgulamıştım. Aşkın ne olduğunu henüz anlamamış biri olarak yanlış bir karar veriyor ve bunu sonrasında idrak ediyordu.
Dinden Uzak Bir Aşk Tasavvuf Romanı
Samiha Ayverdi'nin okuduğum 4. kitabı olmakla beraber en sevmediğim kitabı olarak yerini aldı.
Dil, üslup, edebi kişiliği benim için zaten tartışmaya kapalı Samiha Ayverdi'nin. Kitabı okurken, sürekli bir yerlerin altını çizmek istedim. Ama Kadriye ile evli olan Cemil'in Juliette'ye aşık olması, bu aşkı öyle sevimli, ilahî, kutsal gibi göstermesi beni irrite etti. Zaten son sayfalara doğru altını çizmeyi bıraktım bir şeylerin. Tasavvufî bir çizgide ilerlemeye çalışan bu kitabın İslamî tasavvufla hiçbir alakası yok.
Bazı modernistlerin oluşturmaya çalıştığı dinsiz Tasavvuf'u okuyormuş gibi hissettim. Cemil aşık olup, ilahi aşka kavuşacak dedik, o da olmadı. Sürekli insanların eksikliklerini vurgulayan, herkesi yavan gören Cemil karısını aldattı, hor gördüğü amcasının cemiyetine geri döndü. Juliette'nin sonu meçhul bırakıldı.
Kitap hakkındaki incelemelere baktım, herkes çok olumlu konuşmuş. Bence Samiha hanım'ın dili o kadar güzel ki yanlışı allayıp pullayıp bize doğru diye yutturmaya çalışmış.
Ama bu kitap tasavvufla alakalı olmamış.
Ben bu kitabı, köylü olduğu için hep bir aşağı görülen ama kocasına karşı nezaketini asla bırakmayan Kadriye'nin dilinden dinlemek isterdim. Zira benim için onun aşkı çok daha kutsaldı.
Samiha Ayverdi'nin okuduğum ilk eseriydi. Kalemine, üslubuna, edebi-tasavvufi derinliğine hayran kaldım...
Ateş Ağacı romanında tasavvuf ve edebiyat iç içe idi. Baş karakter Cemil Bey'in iç âlemini kendime çok yakın buldum...Madde bariyerinden mânâ alemine geçmek isteyen, bir yandan da ehli dünya ile çepeçevre sarılmış, hakikate, gerçek aşka susamış bir ruh...Mistisizm had safhadaydı.Peyami Safa'nın romanlarını anımsattı...Zira bu tarz kaliteli eserler sayılıdır, arayıp bulmak da ayrı bir çaba ister.
Tasavvufi-edebi eserlere ayrı bir tutkum olduğundan çok beğendim, bittiğine üzüldüm. Samiha Ayverdi'nin kalemi ile henüz tanışmadıysanız, bu eser ile başlayabilirsiniz.Kesinlikle okunmalı dediğim tavsiye kitaplardan...
Kitap konu bakımından olabildiğince sıradan ve sonu henüz başlangıcında tahmin edilebilir . Ağır olmamasına karşın pek akıcı değil açıkçası. Lakin kullanılan kelimeler , yazılan muhteşem cümleler kitabı bir seviyesinden on seviyesine çıkarıyor. Önsöz de başlıyor o harikuladelik. Okunmaya değer lakin harika bir kurgu beklenilmeksizin.