Her şey, tatsız, kokusuz, soğuk bir sisin ardında kaybolmuştu. Sanki hatırlatmak istemediğim ne varsa silip atmıştım. Üstüne defalarca başka şarkılar çekilmiş eski kasetlerin sonunda kalan hışırtı gibi anlamsız bir şey kalmıştı geriye.
Valla kimse kusura bakmasın. Memleket hiç bu kadar güçlü olmamıştı, hiç bu kadar itibar görmemişti. Siz bunu görmüyor olabilirsiniz ama millet görüyor."
“Uzun uzun konuşmaya ne kadar çok ihtiyacım varmış meğer. Artık kabuk bağlamıştır dediğim yaralar hala açıkmış; hayal kırıklığı ve çaresizlik hala ilk günkü kadar soluksuz bırakıyormuş insanı.”