Memduh Şevket Esendal'ın 1934'te kaleme aldığı ve 1942'de CHP Roman Yarışması'nda ödül almış bir eser.Bu kitap beni fazlasıyla şaşırttı çünkü MEB'in tavsiye ettiği 100 temel eser arasında yer alıyor.Ve ben bunun ortaöğretim ve lise öğrencilerine tavsiye edilecek kitap olabileceğini sanmıyorum.O yaşlardaki çocukların iyi ile kötüyü tam ayırt edemeyeceklerini düşünüyorum.Dolayısıyla onlara müspet örneklerin yer aldığı, güzel ahlaka dayalı insan ilişkilerini barındıran eserler tavsiye edilmeli.Evet,edebiyat; hayatı anlatmak demek ve hayatın içerisinde olumsuz örnekler de oluyor,bunlar edebiyata dahil olmalı ama bunları yetişkinler okumalı.Bu kadar yerdin ,kitapta ne var diyebilirsiniz:) O zaman gelelim konusuna.Kitabın kapağındaki gibi bir apartmanı Ayaşlı İbrahim isminde birisi kiraya verir.Herbir odada farklı kişiler yaşar.Bu kişilerin yaşantıları üzerinde ilerliyor hikaye;o kadar çok karakter var ki kim kimin karısı,babası,kaynanası karıştırıyorsunuz.Olumsuz gördüğüm nokta şu:Anlatılan olay örgüsünde sürekli kadın erkek arasındaki gayriahlaki yaşantılardan,içkiden,kumardan bahsedilmesi özellikle kadınlara atfedilen tabirlerin nahoş olması beni rahatsız etti.Kitabın sonunda bu karakterler yaprak dökümü gibi savruluyorlar,kimi ölüyor,kimi hasta oluyor,kimi taşınıyor.
Memduh Şevket Esendal'ın yalın bir dili var,bunu da eklemek isterim.
Kitapla kalın.:)
