Herkese merhabalar :)
Türk edebiyatında dönem anlatan eserlerden biri olan Ayaşlı ve Kiracıları: Otuzlu yılların İstanbul dışında bir şehrinde, dokuz odalı bir apartman dairesinde yaşayan insanların hayatlarını anlatır. Cumhuriyet sancısı çekilen bu dönemde bir batılılaşma-modernleşme eleştirisi sayılabilir. Yaşamın dönüşümü anlatılmaya çalışılan roman karakter sayısı bakımından zengin olsada çoğu karakterden yüzeysel bahsediliyor.
Ahlak: toplumda bugün olduğu gibi o gün de kadına endeksli. Aile kavramının önemli bir şey olduğunu sık sık satır aralarında söylemeye çalışırken, diğer yandan romanda bir tane bile sağlıklı aile yok. Kitap burada büyük bir çelişki içeriyor. Kadına “sahip olma”, “sahip çıkma” şeklinde sıkça söylem geliştiriyor.
Yazarın dili çok sadece ve akıcı olmasına rağmen beklediğim tadı kitaptan alamadım. Çok dallı bir ağaç şeklinde kurgulanan hikayenin bazı dalları yeşermemiş, meraktan uzak, silik bir şekilde bırakılmış.
