Aynalı
Fuat SevimayAynalı Yorumları ve İncelemeleri
Aynalı yorumları ve incelemelerini, Aynalı kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Aynalı puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.510 üzerinden
Âh mine'l- Aşk
"Ağlama salkım söğüt ağlama
Kara suyun aynasında el bağlama"
Nazım Hikmet Ran
Fuat Sevimay hocamızın 
Aynalı romanını okuduk 
Derya Çimen ile beraber. Nedendir bilmem kitap bana 
Cemal Süreya 'nın #fotoğraf şiirini anımsattı. Onun gibi hem hüzünlü hem güzel. "Zeynep'i de anlamak gerek."
Anlayabildim mi Zeynep 'i?
Galiba anladım. Beklediğimizden farklı bir sonla okura ters köşe yapmış Fuat hocam. Ona rağmen kızamadık yine de Zeynep'e. Fuzûlî gibi ;
"Aşk imiş her ne var âlemde
İlm bir kıyl u kâl imiş ancak"
diye düşününce kızamıyor işte insan. Ama ben en çok Yetim ve Melek'in tertemiz aşkını sevdim sanırım. Her ne kadar Kalender ve Zeynep'in gölgesinde kalmış olsalar da - sonradan öne çıkıyordu gerçi Yetim - onların sevgileri daha masumane , daha samimi geldi bana. Boza bana hitap eden bir tat değil, sevmem ama Aynalı Bozacı'yı sevdim. Belki Vefa Bozacısı'ndan içmiş olsam severdim. Bilmiyorum. Ama eseri çok beğendim. Çocukluğuma götürdü beni yer yer. Zeynep 'in Aynalı 'ya sitem ettiği yerlerden etkilendim. Kalender ile gezdiği mekânların çoğunu eşimle gezmiştik. Anılarım canlandı o kısımlarda. Çember şeklinde olay örgüsünü tercih etmiş Fuat hocam. Unutulmaya yüz tutmuş ne çok değerimizi tatlı tatlı anlatmış. Kendisinin Orhan Veli 'yi sevdiğini de anlamış oldum. Latife Tekin, Ahmet Hamdi Tanpınar, Nazım Hikmet, Oğuz Atay zaten sevdiği yazarlar. Onlara bir şekilde rastlamak da şaşırtmıyor. Kalemine sağlık Fuat hocamın. Tavsiye ederim. Mutlaka okuyun.
Aynalı
Ankara'da bozacılık yaparak hayata tutunmaya çalışan Aynalı Bozacı ile ailesinin Ankara'da başlayıp İstanbul'a göçüyle devam eden yaşamını konu alıyor.
İstanbul'a geldiklerinde onları iki tas yemekle ilk karşılayan komşuları Kalender. Mutsuz bir evlilik sürüyor.
Yetim, mahalledeki okulun hademesi pamuk gibi bir kalbe sahip. Babacan müdürden sonra Gülten Hoca'dan gördüğü sıcaklık ve dostluk olmasa bir dakika durmaz o gözlüklü müdürün yanında.
Zeynep ve Melek, Aynalı Bozacı ile Leblebi Bacının güzel kızları.
Zeynep, ilk göz ağrısı Aynalı ile Leblebinin. İstanbul'a göç etme nedenleri.
Melek, her ne kadar konuşamasa da gözleri ve mimikleri ile herşeyi anlatabiliyor. Adı gibi kalbi de melek.
Taşı toprağı altın İstanbul'a göçen bu aileyi nasıl bir gelecek bekliyordu?
Karakterlerin ve yazgılarının kitabın başından sonuna kadar okuyucuyu etkisi altına aldığı, okumaktan çok fazla keyif aldığım, aşk, sevgi, bağlılık, dostluk, mutluluk, hüzün ve acının motif motif işlendiği kusursuz bir roman. En güzel yanı da ne biliyor musunuz hiç beklemediğiniz bir sonla karşılaşıp ters köşe olmanız. Fuat Sevimay Aynalı
"Eşyanın ruhu olduğuna inanırım. Ölülerimizin de. O nedenle evet, taşları, toprağı, ölüleri, yitmişleri ve çiçekleri konuşturuyorum. Sonsuzluğa bıraktığınız bir kelimenin, cümlenin, yankılanıp bir yerden dönmesi olağanüstü bir duygu. Ben de bu konuda geri dönüş almış olmanın keyfini yaşadım. Ummadığınız yerden birisi çıkıp, ‘Ne güzel olmuş,’ diyor. Benim suskunları konuşturmam gibi bu da aslında." diyor bir röportajında Fuat Sevimay Aynalı'da işte böyle bir kitap. Ne güzel olmuş, her sayfası buram buram insana dokunuyor.
Yok artık Fuat Sevimay, hiç beklemediğim bir son, şaşkınlıkla karşıladığım bir tavır… insanoğlu çiğ süt emmiş derler, bir kez daha anladım. Bir kenar mahalle Ankara’dan göçüp gelen Aynalı bozacı ailesi, Kalender , Yetim ve her bulduğu boşluğa sığınan acı ve dünyanın üzerinde döndüğü insanların birbirine attığı kazık… Karakterleri, anlatımı, insanın kursağında düğüm düğüm bıraktığı sonu ile Aynalı son zamanlarda okuduğum en çarpıcı eserlerden… kalemine sağlık Fuat Sevimay
