Hayat belli bir yaşa kadar yavaş, belli bir yaştan sonra çok hızlı akıp gidiyor.Sabun misali kayiyoruz hızlı bir şekilde.Hep bir şeylere, bir yerlere yetişme telaşı, geçinme derdiyle geçiyor hayat.Erteledigimiz, vazgectigimiz hayaller, akabinde pişmanlıkları da beraberinde getiriyor.Bu hayata geliş amacımızı anlamadan, görmeden finale doğru gidiyoruz.
Yazarın, en çok toplumsal itaatsizligi hoşuma gitti.Hayatı boyunca iki kitabı yayınlanmış, ölümü sonrası diğer yazıları toparlanmasına rağmen, hayatının anlamını keşfetmiş gibi geldi bana.
En çok beğendiğim tespiti ise(hiç beceremesem de)
"Erken kalkmayı alışkanlık haline getirin.Kafanızı uzun bir süre ayak seviyesinde tutmak akıllıca bir davranış değildir."oldu.
Dönemine göre güzel tespitler.Bazılarına katılmasam da.Kesinlikle okunmalı, azaltarak, sadeleştirerek ve basitleştirerek hayatın tadını doya doya yaşamalı.Herşeye ve herkese rağmen.
