Selam. “Martin Beck Serisi 03/Balkondaki Adam”.. 1960-1970 aralığında iki İskandinav yazar tarafından kaleme alınan, polisiye klasik serinin, üçüncü kitabını da tavsiye listeme ekledim. 2. Dünya Savaşı sonrası, bildiğimiz dünyanın yeniden yapılanma ve teknolojik temellerin yeni yeni atıldığı dönemi kapsadığından, kriminal yetersizlik esere de yansımış. Bu defa maktül cephesini çocukların oluşturduğu (bilhassa seri polisiyelerde konunun bir noktada buraya varması kaçınılmaz) sırf bundan sebep bile okuru gerdiği gerçeğine ek, suçun hep üstünkörü anlatılıp geçilmesi ya döneme has ya da özellikle bu kitap için yayınevinin tercihi olarak, budanmış.
Kansız polisiye diyebileceğim ilk üç kitap için, modern edebiyat performansı beklemezseniz hüsrana uğramazsınız. Laboratuvarın neredeyse sadece parmak izi alabildiği, kablolu telefonun bile her evde bulunmadığı, haliyle çözüm aşamasının çoğunun “tesadüfler ve içgüdü” olarak tamamlandığı kitaptan, ben yine de memnun ayrıldım️
Normalde, suçun odağında çocukların olması beni çok daha fazla huzursuz ederdi fakat, ayrıntısızlık hali bu minvalde işe yaradı bile diyebilirim.
Baş karakter dahil, çevresindeki küçük grubun da devamlılığı, eserin içine nüfuz eden insani ısıyı arttırdı. Saygılarımla..
