Hikayesi acıklı dikenlerin kafamda canlandırdığı görüntüsüyle gerçeği nerdeyse aynı . Yoksulluğu iliklerine kadar işleyen, bir parça ekmek için kavgaların edildiği dayakların atıldığı , açlığı anlatan zengilerin refah içinde yaşadığı, iki çocuğun dünyayı keşfetmek istemesini ve maceranın peşinden sürüklenmesini anlatan bir roman . Çeviriden mi kaynaklı bilmiyorum ama kitabın anlatımı biraz havada kaldı bazı yerler oldu bittiye getirilmiş. Uzun uzun betimlemelerden hoşlanan insanların bunun farkına varacağını düşünüyorum, ya da belki sadece bana öyle gelmiştir. Ama yine de çok beğendim. Panait Istrati nin okuduğum ilk kitabıydı umarım yenileri de olur.
