Bazen Bahar kitabındaki bu pasaj İsmet Özel'in o muhteşem dizelerini anımsatıyor... Hani insanın gün içinde, içinden bir şarkı gibi mırıldandığı bazı dizeler vardır... İşte bu onlardan biri :
"ama dön
Eve dön! Şarkıya dön! Kalbine dön!
Şarkıya dön! Kalbine dön! Eve dön!
Kalbine dön! Eve dön! Şarkıya dön!
Eve dönmek
kendime sarkıntılık etmekten başka nedir?"
Bir roman kahramanı mesela. Kitapta bir laf eder. Altı çizilecek cilalı cümlelerden değil ama, kendi halinde bir cümle. Bir tek sen cımbızlarsın onu kitabın kalabalığından. Sırf sana bir şey anlatır o cümle. Başka herkese susar.☘️
Bazen Bahar // babam ölmeden iki gün önce okumaya başlamıştım kitabı. babam ölünce okuduğum tüm sayfaları unuttum. yas sürecinde kaldığım yeri unutup en baştan tekrar okumak iyi geldi. evet hâlâ “bir yarayı iyileştiren her şeyden önce o yarayı kabullenmekti.”