Böyle de başlanır mı bilemedim ama, bir itirafla başlayım: Günümüz yazarlarını çok sınırlı takip edebiliyorum. Gerekçe aranırsa bulunur elbet (hani o meşhur deyiş var ya, “so many books, so little time” diye, bana sorsanız muhtemelen bu gerekçeye sarılırım), ama tabi malum, gerekçeler sonucu değiştirmiyor.
Melisa Kesmez beni güncel edebiyata yaklaştıran kalemlerden biri oldu. İlk kitabı “Atları Bağlayın, Geceyi Burada Geçireceğiz” ile büyük beğenimi kazanmıştı. Akıcı diline, betimlemelerine, kelimelerle arasının bunca iyi olmasına hayran kalmıştım. Bu ikinci kitabıyla kendisine olan beğenim pekişti diyebilirim. Melisa Kesmez’ın diliyle/kitaplarıyla tanışmayı herkese tavsiye ediyorum.
Kitaba gelince, toplam 10 öykü var, tümü “alıp götüren” cinsten, ama ben en çok “Telefon Kulübesi” ve “Bir Bahçeyi Beklemek” 'i sevdim.
