Beton
Thomas BernhardBeton Gönderileri
Beton kitaplarını, Beton sözleri ve alıntılarını, Beton yazarlarını, Beton yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Düşünce insanı denen kişi her zaman bir başkası üzerinden konuyu ele alır, bu iş için onu öldürür ve zihinsel amacı için onu ceset haline sokar”
burada seninle yakınlaştık bernhard
Eski arkadaşlar ya öldü ya mutsuz bir yaşam sürdürdüler, delirdiler ölmeden önce ya da herhangi bir yerde yaşıyor ve artık beni ilgilendirmiyorlar. Hepsi bir düşünmeye saplanıp kaldı ve bu arada yaşlandı, temelde bildiğim üzere hala orada burada deli gibi dolanmaktalarsa da vazgeçtiler. Onlarla buluştuğumuzda, aradan onlarca yıl geçmiş olmasına rağmen, hiç za man geçmemiş gibi boş laflar ediyorlar. Gerçekten de dendiği üzere dostlukları yürüttüğüm zamanlar oldu. Ama bunların hepsi bir zaman geldi koptu, bir zamanlar vazgeçilmez olarak gördüğüm birinden ya da diğerinden gazetede bir şeyler okuyorum, herhangi bir budalalık, zevksizlik, artık onlardan haber almıyorum. Hemen hepsi aile kurdu, dendiği gibi, işlerini kurup evler yaptırdılar ve her yönde kendilerini garantiye almayı dene diler ve zamanla ilginç olmaktan uzaklaştılar. Artık onları görmüyorum ve eğer görürsem de birbirimize söyleyecek bir şeyimiz olmuyor. Biri durmadan sanatçı olduğunu savlayıp duruyor, diğeri bilim insanı olduğunu, bir üçüncüsü başarılı bir tüccar olduğunu, oysa benim onları gördüğüm anda midem bulanıyor, onlar daha ağızlarını açmadan önce, o ağızlardan yalnızca bana!
ve hep kulaktan dolma şeyler çıkıyor, asla kendilerine özgü bir şey çıkmıyor.
Gerçek zaten her zaman en korkunç olan şey, ama gene de yalana, kendi kendini aldatmaya
dayanacağına gerçeğe dayanmak her zaman daha iyi.
Anlatabiliyor muyum
Hiç kimse basit insanlar kadar iddialı değildir ve artık öyle bir yere geldim ki bunlarla uğraşamam. Kendi kendimle bile nerdeyse artık uğraşacak durumda değilim.
bir insanda birden bu kadar çok korku yoğunlaşmışsa, bu insanın her şeyi sürekli kırılma noktasındadır demektir.
Benim hastalık derecesindeki mükemmeliyetçiliğim yine öne çıkmıştı. Her zaman en tepedekini, en itinalıyı, en esaslıyı, en olağandışı olanı, hem de daima sadece en aşağılığın ve en yüzeyselin ve en bayağının fark edildiği yerde talep etmemiz gerçekten de hasta ediyor insanı.
İnsanı ileriye götürmüyor, öldürüyor onu. Yükselişi beklediğimiz yerde çöküşü görüyoruz, umudumuz olduğu yerde umutsuzluğu görüyoruz, kendi hatamız bu, kendi şanssızlığımız.
Doğal olarak çok azın talep edileceği yerden biz daima her şeyi talep ediyoruz, bizi umutsuzluğa düşürüyor bu durum
Boş mide düşünmeyi sağlar, dolu mide onu engeller, daha başında boğar.
Öyle bir ülkeden gideceğim ki, orada en aydınlık günde bile karanlık gece hüküm sürüyor ve orada esasen sadece bağırıp çağıran cahiller iktidarda.
Ve gerçekten de durmadan yapmak istediğimiz şeyi yüceltiriz, aslında her zihinsel iş diğer bütün işler gibi ölçüsüz derecede yüceltilir ve dünyada hiçbir zihinsel iş yoktur ki bu her şeyiyle yüceltilen dünya onsuz yapamasın, aynen bu dünyanın onsuz yapamayacağı hiçbir insan ve dolayısıyla hiçbir şeyin olmayışı gibi, tıpkı cesaretimiz ve gücümüz olsaydı her şeyden vazgeçilebileceği gibi.
Sayfa 22Kitabı okudu
Dostluk, ne gereksiz bir sözcük! İnsanlar ağızlarında bu sözcüğü bıktırıncaya kadar geveliyorlar, hiçbirinin değeri kalmamış, tıpkı sevgi sözcüğünün öldürülünceye kadar gevelenerek değerini kaybettiği gibi.
Tarihte dikilmiş en yüksek ve en pahalı ve gerçekten de en kıymetli mezar taşı bir köpek için dikilmiş. Hayır, Amerika'da değil sanılacağı gibi, Londra'da. Bu gerçeği yeniden anımsamak insanın köpek hakkında doğru düşünmesine yetecektir. Soru bu dünyada çoktandır birinin ne kadar insansı olduğu değil, ne kadar köpeksi olduğudur, bugüne kadar temelde, gerçek onurlandırılmak isteniyorsa insanın ne kadar köpeksi olduğunun söylenmesi gereken yerde, ne kadar insancıl olduğu söyleniyor.
Gerçek zaten her zaman en korkunç olan şey, ama gene de yalana, kendi kendini aldatmaya dayanacağına gerçeğe dayanmak her zaman daha iyi.
Zihinsel bir çalışmaya başlayacaksak herkes tarafından terk edilmiş ve yalnız olmalıyız.
Çoğunlukla, sıkıca yapıştığımız noktadan, varolmayı sürdürmek için bütün gücümüzle bir anda başka bir noktaya kopmamız gerektiğinin farkına varmıyoruz.
Sayfa 38 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu