Bibliyomani
Gustave FlaubertBibliyomani Sözleri ve Alıntıları
Bibliyomani sözleri ve alıntılarını, Bibliyomani kitap alıntılarını, Bibliyomani en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan hayatında kimin lanetine beddua edileceğinin, Yaratıcıya kimin şikayet edileceğinin bilinmediği uğursuz günler ve ölümcül devirler vardır. İnsan böyle talihsiz devirlerde kadere iman eder
Bilgiyi, bir körün ışığını sevdiği gibi severdi.
Sayfa 8 - Palto YayıneviKitabı okudu
Bu felaketin kimin üzerine yıkılacağı bir türlü bulunamıyordu; zira insan mutsuzluğun sebebini başkasına, mutluluğun sebebini ise kendine bağlardı.
Ne yanından yürüyerek geçenlerin ayak seslerini ne de yollardaki tekerlerin seslerini duyabiliyordu. Düşünemiyordu, hayal kuramıyordu, tek bir şey görebiliyordu: kitaplar!
Sayfa 22Kitabı okudu
Hayır! Sevdiği şey bilgi değildi; onun biçimi ve ifadesiydi. Bir kitabı, bir kitap olduğu için seviyordu.
Sayfa 11Kitabı okudu
Tek bir fikri, tek bir aşkı, tek bir tutkusu vardı: kitaplar. Bu aşk, bu tutku onun içini parçalıyordu, günlerini eskitiyor, varlığını yiyip bitiriyordu.
Sayfa 8Kitabı okudu
Bir tek ülküsü, bir tek aşkı, bir tek tutkusu vardı : kitaplar.
Sayfa 6 - Palto YayıneviKitabı okudu
Bir körün ışığı sevdiği gibi seviyordu bilgiyi.
Sel yayıncılıkKitabı okudu
İnsanlar kadere sadece kötü günlerde inanırlar.
Sel yayıncılıkKitabı okudu
Tüm parasını,tüm malvarlığını, tüm duygularını kitaplara adamıştı. Keşiş olmuştu ve kitaplar uğruna Tanrı'yı terk etmişti. Ve bu nedenle kitaplara, insanların Tanrı'dan sonra en çok verdiği şeyi, yani parasını verdi. Daha sonra da insanların paradan sonra sahip olduğu en değerli şeyi vermekten geri durmadı, yani ruhunu.
Eskiden bir keşişti ve Tanrı'yı terk etmişti. Sonraları kitaplar için insanların Tanrı'dan sonra en çok sevdiği şeyi de feda etmişti: parayı. Ondan sonra da insanların paradan sonra en çok üzerlerine titredikleri şeyi de feda etmişti: ruhunu.
Zira insan her türlü musibeti başkasının hesabına,mutluluğuysa kendi hesabına yazar.
Sel yayıncılıkKitabı okudu
Bibliyomani
...Zira insan mutsuzluğun sebebini başkasına, mutluluğun sebebini ise kendine bağlardı.
Sayfa 37 - 6.45 ÖyküKitabı okudu
Kanatlarını yolduğu kelebeğin çırpınışlarına vahşi kahkalarla gülen bir çocuk gibi izledi.
Halk gözyaşlarını zorlama bir gülümsemenin altında gizliyordu, zira insan acı çektiğinde ve ağladığında, ne kadar bencilce de olsa, başkalarının acılarını ve gözyaşlarını görmek onu avutabilirdi.