Bilginin Arkeolojisi
Michel FoucaultBilginin Arkeolojisi Sözleri ve Alıntıları
Bilginin Arkeolojisi sözleri ve alıntılarını, Bilginin Arkeolojisi kitap alıntılarını, Bilginin Arkeolojisi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Süreklilikle ilgili bütün bu dolaysız biçimler bir defa askıya alınınca gerçekte, bütün bir alan kurtulmuş olur. Sınırsız fakat tanımlanabilen bir alan. Bu alan olaylara bölünmelerin ve her bir olaya özgü olan ânın içinde, bütün gerçek ifadelerin (ki onlar konuşulmuş ve yazılmıştır) birliği tarafından kurulur. Her gerçeklikte, bilimle, romanlarla, siyasi söylemlerle, bir yazarın eseri ya da kitabıyla meşgul olmadan önce ilk tarafsızlığı içinde incelememiz gereken materyal, genel söylemin alanı içindeki bir olaylar topluluğudur.
Burada, tarihin zamanaşımına uğramayan haklarına ve her mümkün tarihsellik temeline karşı olan bir eleştiriyi açıklayacağız: yanılgıya düşmemek gerekir; bu kadar çok hayiflanilan şey, tarihin yok olması değil, gizli olan fakat tümüyle Öznenin sentetik aktivitesine baglanmis bulunan bu tarih biciminin silinmesidir; hayiflanilan şey, bilincin üstünlüğüne mitlerden, akrabalık sistemlerinden, dillerden, cinsellik ya da arzudan daha güvenilir, daha az sergilenmiş bir sığınak sağlamak zorunda olan şu oluştur; hayıflanilan şey, anlam çalışmasını ya da bütünleme hareketini, madde belirlemeler, pratik kurallar, bilinçsiz sistemler, katı fakat düşünulmemiş ilişkiler, yaşanan her tecrübenin dışında kalan bağlantılar oyunu gibi projeler yoluyla yeniden canlandırmanın olanagidir; hayiflanilan sey, bir asirdan daha fazla bir zamandan beri kendisinden uzaklasmaya devam eden her seyi, kendisi yoluyla insanda yeniden kurmaya calisan tarihin bu ideolojik kullanimidir.
Bana kim olduğumu sorma ve benden aynı kalmamı isteme.
Arkeoloji bireyselin ve toplumsalın birbirinin içinde ters yüz edildikleri
gizemli bir yeri keşfetmek istemez. Arkeoloji ne psikoloji ne sosyoloji
ne de daha genel olarak yaradılışın antropolojisidir.
Sayfa 165 - AyrıntıKitabı okudu
Pozitiflikler bilgi biçimleri ki onlar a priori (ilk) ve zorunlu koşullar ya da tarih tarafından sırayla ortaya konulabilmiş olan rasyonellik biçimleridir. Bir söylemsel uygulamanın hangi kurallara göre nesne gruplarını, ifade birliklerini, kavram oyunlarını, teorik seçim serilerini oluşturabildiklerini göstermektir. Bunlar deneylerden, geleneklerden ya da farklı buluşlardan gelen, ve sadece onları elinde bulunduran öznenin kimliğine bağlı, birbirlerinin yanında üstüste yığılmış bilgiler değildir. Onlar, kendilerinden hareketle, tutarlı (ya da tutarsız) önermelerin kurulduğu, az ya da çok doğru betimlemelerin ortaya çıkıp geliştiği, doğrulamaların gerçekleştiği, teorilerin açıldığı şeylerdir. Onlar bir bilgi ya da bir yanılma, kabul edilmiş bir doğru ya da açıklanmış bir yanlış, kesin bir bilgi ya da aşılmış bir engel olarak kendini gösterecek ve işlev görecek olan şeylerden önce olanı oluştururlar.
Batı’da felsefe öteden beri bilginin kaynağı konusuyla ilgili olarak temelde birbirlerinden farklı olan iki ayrı kanalda devam edip gelmiştir: Ada’da empirizm, Kıta’da rasyonalizm.
Hiç kuşkusuz, benim gibi daha pek çok kişi artık belirli bir yüzün sahibi olmamak için yazıyor. Bana kim olduğumu sormayınız ve aynı kalacağımi söylemeyiniz: bu bir medeni hal ahlakıdır; bu ahlak belgelerimizi yönetir. Yazmak söz konusu Olduğu zaman bizi serbest bırakın.
Dilin elemanlarını oluşturan işaretler kendilerini ifadelere empoze eden ve onları içten yöneten biçimlerdir.
Arkeoloji bireyselin ve toplumsalın birbirinin içinde ters yüz edildikleri gizemli bir yeri keşfetmek istemez. Arkeoloji ne psikoloji ne sosyoloji ne de daha genel olarak yaradılışın antropolojisidir.
Bir ifade ile onun ifade ettiği şey arasındaki ilişkinin, bir önerme ile onun göstergesi arasındaki ilişkiyle karıştırılmaması gerekir.
Sayfa 118Kitabı okudu
Ifadenin kaynagi dissal bir maddi varolusa baglidir.
Maddilik ifadede çok daha önemli bir rol oynar: O yalnızca çeşitlilik prensibi, tanınma ölçütlerinin değişimi ya da dilsel altbirliklerin belirlenimi değildir. O bizzat ifadenin oluşturanıdır: İfadenin bir tözünün, bir desteğinin, bir yerinin ve bir tarihinin olması gerekir. Bu gerekler değiştiği zaman özdeşliğin kendisi de değişir.
Sayfa 132 - AYRINTIKitabı okudu
Söylem bir uyumsuzluktan diğerine giden yoldur; eğer söylem görülen uyumsuzluklara yer verirse bu, onun gizlediği uyumsuzluğa boyun eğmesi demektir.
Sayfa 178 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Düşünce tarihi söylemi düzenleyen ve ona yeniden gizli bir birlik kazandıran bir bağlantı ilkesini, az ya da çok derin bir düzeyde bulma ödevini üstlenir.
Sayfa 175 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Sevgi hakimiyeti dönüştürür. Hakimiyete ve zora dayanan hiçbir ilişkide sevgi barınamaz.
Bir cümle ne kadar anlamsız olursa olsun, bir ifade olarak, o bir seyle ilgilidir...
Sayfa 120 - AYRINTIKitabı okudu