Bu yılki seçkide kalite istikrarı devam ediyor. Psikolojiden fütürizme, dramdan aksiyona birçok türe temas eden öykülerin arasında bu yıla özgü olarak iki çizgi öykü var: Kenan Böğürcü’den Kolordu ve Sezai Özden’den Böcek Tarlaları.
Kolordu’nun savaş olgusuna yaklaşımını çok beğendim. Böcek Tarlaları ise sürükleyiciliği ve şaşırtıcılığıyla olsun, çizimlerinin kalitesiyle olsun göz dolduruyordu – özellikle son sayfa renkli olsa duvar kağıdı yapılacak kadar çarpıcıydı.
Bu yılın öykülerinin birçoğunun toplumsal sorunlara temas etmesi de ilgimi çekti. Sağlık çalışanlarına şiddet, kadına şiddet, çevreye verdiğimiz zarar ve elbette ki pandemi süreci. Bu, bilimkurgu için yapılan ‘gerçek hayattan kopuk’ eleştirisine adeta bir cevap.
Öykülerin tamamını beğendim fakat elbette ki bazıları benim için daha çok öne çıktı. İşte favorilerim: Ekin ve Nesil, Bir Canavar Yaratmak, Mavi Fil, Mavi Tavşan, Mavi Önlük, Hayatın Matematiği, Sanık 237, K=-1.
