Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
Stefan ZweigBilinmeyen Bir Kadının Mektubu Sözleri ve Alıntıları
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu sözleri ve alıntılarını, Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu kitap alıntılarını, Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Acının ruhumu paramparça ettiği anda bile seni Tanrı 'ya şikâyet etmedim..
Ve sanırım beni ölüm döşeğimden çağırsan, birden ayağa kalkıp sana gelecek gücü bulurdum.
Ancak kadere boyun eğenler gerçek anlamda bilenlerdir.
Sayfa 32Kitabı okudu
Ve insanların arasında yalnız olmaktan daha korkunç bir şey yoktur.
“Ölmem sana acı verecek olsaydı eğer, o zaman ölemezdim”
"Ama bir tabutun üstündeki çiçeklerin ne anlamı olabilir ki?.."
"Bir tabutun üstündeki çiçeklerin ne anlamı olabilir ki?"
"Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?"
…bir ölü hiçbir şey istemez artık, ne aşk ister ne merhamet ne de teselli
Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?
Ölmem sana acı verecek olsaydı eğer, o zaman ölemezdim.
Gölgeler toplanıp dağılıyor ama Bir resim oluşmuyordu
Duyguların hatırasını hissediyor ama hatırlamıyordu
Ölümüm sana acı verseydi, ölemezdim.
Ve senin bakışlarından anlıyordum: ruhunda ufacık da olsa bir iz bırakmadığımı...