Onlar da bir çok şeyi görür, öğrenmeye çalışır, ezberler, hatırlamaya çalışır, sonra çoğu da bütün bunlardan hiç bir şey çıkarıp yapamadan ölür gider. Çocukları olmuştur. Güya daha yeni, gelişmiş nesildir. Onlar da aynı yerden başlar. Hiç bir gelişme yoktur. Aynı müddet altlarına yapar, aynı yavaşlıkta konuşmayı, yürümeyi öğrenirler. Ayağa kalkıp konuşmaya başladıktan sonraki hayatları da aynı aynı tempoda gider, gider ve söner.
Sayfa 117