Tolstoy ve Halil Cibran kitaplarında Hikmet damlalarının tadını almamak imkansız ; Onların hikayelerini okurken Şeyh Sadi Şirazinin Bostan ,Ataullah El İskenderinin "Gelin Tacı " vb şark klasiklerini okurken aldığım tadı alıyorum zaman zaman .
İnsanın zaaflarını, erdemlerini ve çelişkilerini çok yalın amma kuvvetli bir dille anlatan 8 hikaye bekliyor sizi...
Kitaptaki bir kaç hikayeyi "İnsan ne ile yaşar "kitabında okumuş olsam da Genel olarak bir solukta okunacak kadar güzel bir kitap.
Kitapta ilgimi en çok çeken hikaye" Cehennem adası " oldu Tolstoy Hristiyanlığın nasıl dejenere olduğunu, Şeytanlara anlattırarak adeta ironi yapıyor. Hristiyanlığın içine düştüğü teslis ve Klise çıkmazını ,İncilin ve kutsal emirlerin nasıl tahrif edildiğini, Tevhidi bir bakış açısı ile açıkça ortaya koyuyor.
Son olarak Ruhumuzun düzenini besleyen bir kitap diyebilirim,Yazarın cümleleri ile "evinin düzeni bozulursa, bu pek de iyi olmaz. - Peki, ruhumuzun düzeni bozulursa?.. Bu daha kötü değil mi?
