Samed Bahrengi: İran azərbaycanlısı, hekayə yazarı, Türkiyədə adı hörmətlə anılan, bir çox insanın hekayələrinə aşina olduğu bir yazar. Hekayələrini "uşaq dili" ilə yazmasına baxmayaraq, oturub düşünəndə necə dərin mənaları bizə başa salmaq istədiyini görürük. Onun həyatı haqqında qısaca məlumatı aşağıya yazıram:
Ne var ki kimilerince çocuk öyküleri olarak görülen bu yapıtlar kimilerince de İran ve diğer dünya halklarına, adalet, eşitlik, dogmayı sorgulama, direnebilme gibi öğütlerde bulunan metinlerdir. Zamanının Şah yönetimine karşı masal ve hikayeler yazarak karşı koymaya çalışmış, başkaldırmıştır. Yazar 1968'de, 29 yaşındayken, Azerbaycan'daki Aras nehrinde bir kaza sonucu öldü. Yüzerken boğulduğu söylentisi yayılsa da buna kimse inanmadı, çünkü Behrengi, yazdığı masallarla, ülkesinin başına çöreklenmiş Şahlık düzenini açıkça eleştiyor, her türlü baskı yönetimine karşı çıkıyordu. Bu yüzden suikaste uğradığı savlanagelmiştir.
Keçək kitaba. Deməli bizim bir şaftalı ağacımız var. Digər ağaclar bol-bol bar verməsinə baxmayaraq bu ağacımız hər il çiçəkliyir, yarpaqlayır, amma meyvə vermək işinə gələndə solur, gedir. Və biz şaftalı ağacının dərdinin nə olduğunu elə məhz onun öz dilindən oxuyuruq. Bir toxumun, ağacın hisləri elə real yazılıb ki ,sanki yazar nə vaxtsa şaftalı ağacı olub:D sjsjsj
Amma zarafat bir yana hər cümlənin içinə gizlənmiş necə gözəl nəsihətlər var idi.. Necə zərif yazılmışdı.. Sonu da bir o qədər təsirli idi.
Məncə oxuyun, qəlbiniz "sıcacık" olsun))
