Hepimizin hayatında yakınmalar vardır. Vardır değil mi? Bu yaşına kadar sorunsuz sıkıntısız geldim diyen var mı? Varsa, onlardan özür dileyerek yazıyorum ki yazar burada epey hüzünlü bir ruh hali içinde. Zaten hüzünlü konulardan, toplumdan, toplumun yaşantısından, insanların halinden bahsediyordu ama kişisel bir melankoli dönemindeymiş gibi hissettim.
Bir de şuna dikkat ediyorum. Özellikle 18 yaşındaki kuşakta var bu durum, çok düşünceliler. Hayran olmamak elde değil bu kardeşlerime. Gerçi ben 25 yaşındayım ama onlardan yana umutlu olmam hem sayılarının kalabalık olması hem de düşünce olarak çok iyi düşüncede, çok güzel fikirlerde olmaları. Ve ben inanıyorum ki bu insanlardan halkı düşünen, halkı için çabalayan insanlar çıkacaklar. Bu konuda umutluyum.
Bozguncu, Konovalov, İki Arkadaş, Han ile Oğlu, Çıkarma ise benim yayındaki hikayeler.
Hepimize iyi okumalar dilerim..