Öncelikle şairin kendi uslubu tarzı var ve bu çok hoş.. Döneminin aksine bu kadar serbest yazması da ayrı saygımı kazandı... Fakat....
Garip, İkinci yeni ve Divan Edebiyatı'ndan etkilenmiş şair ve bu etkilenme beni fazlasıyla yordu.. Çünkü şiirleri divan şiirinin klişe kalıpları ile serbest veznin verdiği özgürlük arasında sıkılmış... Bazı kelimelerini/cümlelerini sırf şiire ahenk katması için kullandığını kendisi de söylemiş. Ki ben buna da karşıyım. Gastronomide kuraldır, tabakta yenmeyecek malzeme olmaz, diye. Şiirde de anlamsız kelime olmaz. Hadi 1-2 tane olsun redif deriz kafiye deriz de bu kadarı fazla bence tadı kaçırmış.
Şairin etkilendiği akımın bol olması yetmezmiş gibi konuda da elini korkak alıştırmamış: Tasavvuf, Budizm, Mitoloji, Mistisizm vs. konulara şiirlerinde yer vermiş... Yeni şair peşinen ben herkese hitap etmem diyor aslında... Fakat bende sorun yaratan anlattıkları değil anlatış biçimi oldu...
Kitap 200 sayfa ama 120 küsürden sonrası meraklısına bilgiler, hafif bir göz gezdirdim hepsini okumadım yalan yok, meraklısı okur ne de olsa..
Velhasılıkelam şiir sever herkesin okuması gereken bir kitap ama bana hitap etmedi. Kötü müydü, asla, fakat damak zevkime uygun değil... Önerilir, keyifli okumalar.