Hayatımda çok önemli bir yere sahip olan İki Şehrin Hikayesi kitabından sonra Büyük Umutlar, Dickens' tan beklentimin çok yüksek olmasından dolayi tereddütle uzun süre beklettigim bir kitapti.
Öncelikle çok beğendim ve kitabın insanı derinden sarsan, Pipin yaşadığı herşeyi yüreğimizin ta içinde hissetmemizi sağlayan bir gücü var.
Pipin büyük umutları ve bu umutlarının tek tek elinden gitmesi bizde de büyük hayal kırıklıkları yaratıyor. Toylugun ve paranın verdiği gücün etkisiyle yaptığı hatalari biz de içimiz burkularak takip ediyoruz.
Birçok okur gibi beni de en çok etkileyen karakterin Joe olduğunu söylemek yanlış olmaz. Hayatta böyle insanların var olduğunu bilmek bile insan olmanın, iyilik ve güzelliğin devam edebilme umudu yaşatıyor. Joe saflığın, iyi niyetin, cehalet görünümü altında saklanan bilgeliğin sembolü. Pip de hayatı boyunca ona karşı yaptığı nankorlugu sorguluyor ve biliyor ki geri dönüşü olmayan bir pişmanlık bu.
Sonuç olarak Pip bizi öyle bir yolculuga çıkarıyor ki yaşadığı bütün duygulari kitap bitene kadar biz yasamis kadar yüreğimizde hissediyor ve keskelerle dolu esere buruk bir tebessümle son veriyoruz.
