Babacığım ölümü kendi istedi. Terk-i tezkere etti.Niçin bilmem? Fakat ölümü istedi. Ben bunu anlıyorum,ninem de korkuyordu. Her mektubunda yalvarıyordu.Zavallı babacığım. Başı ucuna bir taş bile dikilmeyecek.Yattığı yeri ot örtecek, yağmur silecek, rüzgâr süpürecek.
- Ah bu vatanda her şehirde bir taş dikilseydi, memleketimiz baştan başa bir kabristan kesilirdi ve bu türbelerin kandilleri için göğün yıldızları kâfi gelmezlerdi.