Camera Lucida (Fotoğraf Üzerine Düşünceler)
Roland BarthesSayfa Sayısına Göre Camera Lucida (Fotoğraf Üzerine Düşünceler) Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre Camera Lucida (Fotoğraf Üzerine Düşünceler) sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre Camera Lucida (Fotoğraf Üzerine Düşünceler) kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Fotoğraf ve Ölüm
Bu kötü rüyadan daha da rahatsız uyanmam gerektiğini düşünürüm; çünkü toplumun fotoğrafımı ne yaptığını, onda ne okuduğunu bilmem (ne olursa olsun, aynı yüzün o kadar çok okunuşu vardır ki); ama kendimi bu işlemin ürünü içinde keşfettiğim zaman gördüğüm şey, Bütün Görüntü, yani kişinin Ölüm'ü haline geldiğimdir; ötekiler -Öteki- beni benden yoksun bırakmaz, beni vahşice bir nesneye dönüştürürler.
Sayfa 13 - Altıkırkbeş
Fotoğrafı Sinema'ya karşı sevdiğime karar vermiştim; ancak yine de bu ikisini tam anlamıyla birbirinden ayıramıyordum. Bu soru giderek daha ısrarlı hale geliyordu. "Varlıkbilimsel" bir tutkuya kapılmıştım: ne pahasına olursa olsun Fotoğraf'ın kendi içinde ne olduğunu, görüntüler topluluğunda hangi temel özelliklerle ayrıldığını öğrenmek istiyordum. Bu tutku, teknoloji ve kullanımın sağladığı kanıtların ötesinde, ve Fotoğrafın günümüzdeki korkunç yayılışına rağmen, onun var olduğundan ve kendine özgü bir "dehası" olduğundan emin olmadığım anlamına geliyordu.
Sayfa 15Kitabı okudu
yaşam küçük yalnızlık darbelerinden oluşur.
Sayfa 15 - Altıkırkbeş YayınlarıKitabı okudu
Uzun zaman önce bir gün, Napolyon’un en küçük kardeşi Jerome’un 1852’de çekilmiş bir fotoğrafı geçmişti elime. Ve bugüne dek dindiremediğim bir şaşkınlıkla şunu fark etmiştim o zaman:
“Ben İmparator’a bakan gözlere bakıyorum.”
Sayfa 15
"... Arada bu şaşkınlığımdan başkalarına da söz ettim. Ancak hiç kimse paylaşır, ve hatta anlar görünmediğinden (yaşam bu küçük yalnızlık darbelerinden oluşur), unutmuştum bunu."
Sayfa 15 - 6:45Kitabı okudu
Arada bu şaşkınlığımdan başkalarına da söz ettim. Ancak hiç kimse paylaşır, ve hatta anlar görünmediğinden (yaşam bu küçük yalnızlık darbelerinden oluşur), unutmuştum bunu.
Sayfa 15 - Altıkırkbeş YayınKitabı okudu
Uzun zaman önce bir gün, Napolyon'un en küçük kardeşi Jerome'un 1852'de çekilmiş bir fotoğrafı geçmişti elime. Ve bugüne dek hiç dindiremediğim bir şaşkınlıkla şunu fark etmiştim o zaman: ''Ben İmparator'a bakan gözlere bakıyorum.'' Arada bu şaşkınlığımdan başkalarına da söz ettim. Ancak hiç kimse paylaşır ve hatta anlar görünmediğinden (yaşam bu küçük yalnızlık darbelerinden oluşur), unutmuştum bunu. Fotoğraf'a ilgim sonraları daha kültürel bir yöne döndü. Fotoğraf'ı Sinema'ya karşı sevdiğime karar vermiştim; ancak yine de bu ikisini tam anlamıyla birbirinden ayıramıyordum. Bu soru giderek daha ısrarlı hale geliyordu. ''Varlıkbilimsel'' bir tutkuya kapılmıştım: ne pahasına olursa olsun Fotoğraf'ın kendi içinde ne olduğunu, görüntüler topluluğunda hangi temel özelliklerle ayrıldığını öğrenmek istiyordum. Bu tutku, teknoloji ve kullanımın sağladığı kanıtların ötesinde, ve Fotoğraf'ın günümüzdeki korkunç yayılışına rağmen, onun var olduğundan ve kendine özgü bir ''dehası'' olduğundan emin olmadığım anlamına geliyordu.
Sayfa 15Kitabı okudu
Var oluş açısından asla yinelenemeyecek olanı, mekanik olarak yineler Fotoğraf.
Sayfa 16Kitabı okudu
Fotoğraf'ın sonsuza dek kopyaladığı şey aslında yalnız bir kez olmuştur. Var oluş açısından asla yinelenemeyecek olanı, mekanik olarak yineler Fotoğraf.
Sayfa 16Kitabı okudu
Var oluş açısından asla yinelenemeyecek olanı,mekanik olarak yineler fotoğraf.
Sayfa 16Kitabı okudu
Fotoğraf'ın sonsuza dek kopyaladığı şey aslında yalnız bir kez olmuştur. Var oluş açısından asla yinelenemeyecek olanı, mekanik olarak yineler Fotoğraf.
Sayfa 16 - Altıkırkbeş Y.
Var oluş açısından asla yinelenemeyecek olanı, mekanik olarak yineler fotoğraf.
Sayfa 16
Fotoğra var oluş açısından asla yinelenemeyecek olanı, mekanik olarak yineler.
Sayfa 16Kitabı okudu