Nefis bir kitaptı, nefis. Betimlemeler, dili kullanış, üslup o kadar yerinde ve güzeldi ki, hem kana kana hem de bitmesin diye sindire sindire okudum!
“İnsan ne için yaşar” sorusunun cevabı aranıyor kitapta. İnsan çevresini, varlığını ve hatta yaşadığını bile unutur mu? Neden unutur? Nasıl hatırlar? Kitapta “Mutluluğu hüzne benzeyen” insanları tanıyorsunuz, daha ziyade anlıyorsunuz..
Ne desem eksik kalacak gibi, yoğun bir hissiyat yaşattı bana. Edebi derinliği olan eserleri okumayı sevenler bence mutlaka okumalı. Ben yazarın diğer eserlerini de okunacaklar listesine ekledim bile..