Vejêne zimanê xwe ey xwendevan,
Nebûye milet hîç kesek bê ziman
Zimanê me xos û xeros û ciwan
Eger baş bizanî tu nakî ziyan
Tu kurmanciya xwe ji bîr nekî
Eger baş nizanî divê zêdekî
Elîfba û dîwan û ristan bixwîn
Heta ko wekî min nebî dil bi xwîn
Binêre zimanê te çend dewlemend
Li bajêr, tu carek xwe bighêne gund
Bibêhne çi sêrîne ev reng ziman
çi payebilind û çi rûmetgiran
Bi pirsê xwe nazik, bi dengan sivik
Ne pirsek biyanî bî nabî girik
Tu paqijke zarê xwe sêrîn bike
Bi kurdî tu baxêv û qêrîn bike
Ey canê ciwan pakê hewes hemdemê xweşvîn
Ez husnê tu mehcûbe hezar Yûsif û şêrîn
Ey ateşê nêv can û dilê sed Mem û Ferhad
Wey nûrê ruxê mahê felek tabê ruxê Zîn
Ey totiyê bistanê gulê rojê ciwanî
Wey bibilê dilşadî li zozanê şerefdîn
Ey Ehmedê mebûsê dilem ayetê Asra
Elqabê tu "Taha" û di ger wesfê te "Yasîn"
Atêşperesim men sofiyê hezretê Zerdeşt
Ser ta bi qedem , can û dil ez dûriyê xemgîn
Canê min û canê te di laşê me de bûn yek
Ger hedê nezer dûrî welê çeşmê me dûrbîn
şeb ta be seher ez bi xeyala te re dildar
Ez `eşqê tû pir jare dil û canê Cegerxwîn.
Ezê bêjim lê hun dilê xwe megrin,
Dinya ne hêja ye emê tev bimirin.
Mala me gelekî kûr e, yek max e,
Ew jî li bin şeş heft tebeqên ax e.
Em tev bira ne, ji dê û yek bav,
Ji miriyan re çi maye, ji bil nav.
Ji dil bidêre min ey bira
Ji bo te bihûnim dir û gewhera
Dixwazim bibêjim birast û dirist
Bere bêne ser min hezar kurt û pist
Bi tore biçênim gulên sor û zer
Bi ava riwê xwe, bi xwîna ciger
Por zêrîn û çavkesk û rûrojê
Ebrû heyv û stêrik pijkojê
Kufr û îman du ayetên lêvên sor
Ê maçek jê bir bihiştî, ê jê nebir çû dojê
Feleka etles kembera xwe berdaye ser bejnê
Pir naz û delal e, dêm ji gula berrojê
Maçek berî sîh sakî daye min ji lêvan
Ji wê çaxê xewa min nayê, ne bi şev ne bi rojê
îsal min maçek jê xwest, go:Na
Ji dêman?
Min go:Na
Li lêvan?
Min go:Jê
Min maçek jê bir û bi hezaran ketin ber pê wê
Dema hembêz kirim wê agir piling û dilsojê
De lorî, lorî kurê min lorî
Bavê te kuştin dayik bi gorî
Gernas û mêrxas divê tu negrî
Millet ku sax bî nema tu dimrî
De lorî…
Millet şiyar e gelek gihaye
Tiving bi dest e li ser çiya ye
Ez û bilbil bi gul û yar navdar in
Nîşanê evînê ne tenê ne dildar in
Dost û yar du dar in, payebilind û şîn
Dostanî, dilbijî di nav da pêtî û ar in
Evîndar her yek rengekî dixwazin
Hin dilbijê sorgul û dilbijê reşxar in
Evîn kanî ye, şêrîn û tehlî tê da yek so
Lê li hawir beden û çember û dîwar in
Ji wê kaniyê cihokek tê ser dilê hejar
Pêlên pêşi xweş in, lê ên paşî dijwar in
Bavê te gelek ji me kuştine
Wey bêbext, bêbext, bêbext!
Malbata me û we li ber hevin
Bi tiving û şûr û dar û rext
Dijminahiya me dijmin kire axa
Ma ne bes e, ta kengî wilo bin? !
Ji dest me derxistine ew tac