"O iyi insanlar, o güzel atlara bindiler çekip gittiler" cümlesiyle başlayaan kitap nasıl kötü olabilir? Yaşar Kemal toplumsal olaylara dokunurken, yine içindeki güzellikle, güzelliğe olan özlemle ve iyilikle kucaklıyor bizleri. "Zaten eceli gelince ölecek olan biz insanoğlu, neden bir başkasının ölümü üzerine kuruyoruz geleceği?" sorusunu her sayfada bir daha soracaksınız kendinize. Para, şöhret, toprak, ağalık, büyüklük, öldürme, yükselme, aşağılama vb kavramlar etrafında şekillenen hayatlarımızda biz herşey iken aslında hiçbir şeyiz evrenin sonsuz boşlğunda. Yaşar Kemal insanca yanımızı bulmamıza yardım ediyor. Ve tabi toplumsal ahlak çökkünlüğünü ve bunun da muktedirler tarafından aşılandığını sayfa sayfa nakşediyor yazar. Yaşar Kemal bildiğiniz gibi. Yine mükemmel...
