Dönüşüm
Franz KafkaDönüşüm Gönderileri
Dönüşüm kitaplarını, Dönüşüm sözleri ve alıntılarını, Dönüşüm yazarlarını, Dönüşüm yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Anne ve babam söz konusu olmasa çoktan işten ayrılmış, patronun karşısına çıkıp tüm düşündüklerimi ona içimden geldiği gibi onun yüzüne söylemiştim.
Sayfa 6 - Kütüphane YayınlarıKitabı okudu
...durmadan değişen sonu olmayan, samimiyetsiz insan ilişkileri. Hepsine lanet olsun!
Sayfa 6 - Kütüphane YayınlarıKitabı okudu
"Biraz daha uyuyup bütün bu saçmalıkları unutsam çok iyi olur!"
"Kim olduğunu öğrenmeye başlarsan, değişmeye çalışmasan bile dönüşüm çoktan başlamış demektir"
Odamda günlerce yalnızım, ziyanı yok. Dünyada da yıllarca yalnız değil miydim?
gregor ve grete
Dönüşüm sy:46'da aşağıda bıraktığım alıntı üzerine düşünelim. ilk gözüme çarpan şey gregor'un kitabın yarısından fazla olan kısımda kız kardeşine sadece "kız kardeşi" diye bahsederken sy. 44 de kız kardeşinin bu "iyi" davranışlarının altında yatan gerçek "kötü" nedenleri sorgulaması ile artık ona
samsa ve eşyalarıDönüşüm ona insan olduğunu hatırlatan eşyaları odadan çıkartıldıktan sonra samsa'ya sadece hayvanlık kaldı.
yazı masası onun geçmişiydi ve onunla bütünleşmişti
Gregor kendi kendine sürekli, aslında olağan dışı bir şeyin olmadığını, sadece birkaç eşyanın yer değiştirdiğini söylese de bu kadınların geliş gidişleri, küçük seslenişleri, eşyaların döşemenin üstünde çıkardığı o tırmalayıcı ses gerçekten de kısa bir süre sonra kendine itiraf etmek zorunda kaldığı, her yandan yanına yaklaşan büyük bir karmaşa gibiydi ve kafasıyla bacaklarını kendisine doğru sımsıkı çekip gövdesini de yere kadar yapıştırmasına rağmen, kendi kendine bu duruma uzun süre dayanamayacağını söylemek zorunda kaldı. Odasını boşaltıyorlardı sevdiği her şeyi alıyorlardı; içinde oyma testere ve diğer aletlerin bulunduğu dolabı dışarı taşımışlardı bile: şimdi de döşemeyle bütünleşmiş olan ve ticaret akademisi öğrencisi, lise öğrencisi ve hatta ilkokul öğrencisiyken ödevlerini yapmış olduğu yazı masasını yerinden oynatıyorlardı, işte şimdi artık gerçekten odadaki varlıklarını neredeyse unuttuğu bu iki kadının iyi niyetlerini anlamak için zamanı kalmamıştı; çünkü yorgunluktan artık konuşmadan çalışmaları ve sadece ayakların yere ağır ağır basmaları duyuluyordu.
Sayfa 46Kitabı okuyor
Hadi dolaptan, çok aciliyeti varsa eğer vazgeçebilirdi Gregor; ancak yazı masası mutlaka kalmalıydı..
Sayfa 44Kitabı okuyor
franz'ın psikolojik analizleri
Ne yazık ki kız kardeşi başka türlü düşünüyordu; Gregor'la ilgili konuları konuşurken, ayrıca pek de haksız sayılmazdı, anne ve babasının karşısında bilirkişi olmaya alışmıştı ve şimdi de annesinin bu teklifi kız kardeşi için önce tek başına karar verdiği gibi sadece dolap ve yazı masasının çıkarılması değil, vazgeçilmesi olanaksız kanepenin dışında tüm eşyaların odadan çıkarılması konusunda diretmesi için yeterli bir neden olmuştu. Bu isteğinde diretmesi sadece çocukça bir inat ve son zamanlarda zorlukla elde ettiği öz güven duygusu değildi; gerçekten de Gregor'un sürünmek için geniş bir alana ihtiyacı olduğunu ve buna karşılık eşyaları hiç mi hiç kullanmadığını gözlemlemişti. Belki de bu davranışında onun yaşındaki kızlarda her fırsatta kendini tatmin etmeye çalışan ve şu anda Grete'nin de kendini kaptırdığı o hayalperestliğin etkisi vardı; böylece de Gregor için şimdiye kadar yaptığından daha fazlasını yapabilmek için onun durumunu daha da korkutucu hale getirme isteği vardı içinde; çünkü Gregor'un tek başına boş duvarlara hâkim olduğu bir odanın içine herhalde Grete'den başka hiç kimse adım atmaya cesaret edemezdi.
Sayfa 44Kitabı okuyor
"Daha şimdiden insan olduğunu unutmak üzereydi neredeyse..."
Sayfa 43Kitabı okuyor
Eşyalar
Annesinin bu sözlerini dinlerken Gregor insanlarla doğrudan iletişim kurma eksikliğinin, buna bağlı olarak da aile içinde sürdüğü tekdüze hayatın aklını bu iki ay içersinde karıştırmış olduğunu anladı; çünkü odasının boşaltılmasını gerçekten isteyebileceği düşüncesini kendine başka türlü açıklayamazdı. Gerçekten de sıcacık, miras kalmış eşyalarla dolu, rahatça döşenmiş odasını, her yöne özgürce sürünebileceği; ancak aynı zamanda da ona geçmişte bir insan olduğunu hızla ve tamamen unutturacak bir mağaraya dönüştürmek istiyor muydu? Daha şimdiden insan olduğunu unutmak üzereydi neredeyse ve sadece annesinin o uzun zamandır duymadığı sesi onu kendine getirdi. Hiç bir şey odadan çıkarılmamalıydı; her şey kalmalıydı; eşyaların kendisinin şu anki durumu üzerindeki olumlu etkilerinden yoksun kalmamalıydı ve eğer o anlamsız sürünmelerini eşyalar engelliyorsa da bunun bir zararı yoktu, aksine çok yararlıydı.
Sayfa 43Kitabı okuyor