Dosto’nun yıllar içinde değişen politik görüşünü Batıdan ana Rusya’ya ve hatta merkezine kaydırdığını gösteren bir roman demek; Ecinniler için, sadece dönemin çalkantılı Rusyasında gelişmekte olan, henüz filizlenmeye başlayan yada iktidar değişikliğine varır umuduyla sosyalizm karşıtı fraksiyonlara devşiren farklı politik çizgilerin ve görüş sahiplerinin absürtlüklerinin toplandığı bir kitap olduğu anlamına gelmemeli.
Dosto yine, en az bilinen romanlarında dahi yer alan, iz bırakan, insanın çevresindekilerle illa ki özdeşleştirdiği karakterleri ile bize insanı, ondan fazlası olarak da en rezilinden bile olsa düşüncenin insanın önüne geçtiği o çok katmanlı anlatımına burada da devam ediyor ki insanın kendisini bilmesi için gerekli bir çok psiko-analiz yine kendine yer bulmuş durumda.
Gruplamak ne kadar doğru bilinmez ama, bu derinlik ve anlatım bakımından Dosto’nun mahşerinin dört atlısından biri Ecinniler. Diğerleri içinse bilindiği gibi Suç ve Ceza, Budala ve Karamazov Kardeşler diyebiliriz.
