Ellerin Zamanlarla Dolu
Paul CelanEn Eski Ellerin Zamanlarla Dolu Gönderileri
En Eski Ellerin Zamanlarla Dolu kitaplarını, en eski Ellerin Zamanlarla Dolu sözleri ve alıntılarını, en eski Ellerin Zamanlarla Dolu yazarlarını, en eski Ellerin Zamanlarla Dolu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Birbirimize sarılmış, duruyoruz pencerede, sokaktan bizi seyrediyorlar:
zamanı geldi artık bilmelerinin!
Taşların çiçeklenmesinin,
bir yüreğin tedirgin atmasının zamanı geldi.
Zamanıdır artık zamanının gelmesinin.
Zamanı geldi
Uyumuyorduk artık, çünkü hüznün saatiydi yatağımız.
Benim dudaklarımda arama dudaklarını,
Yabancıyı kapının önünde,
Gözyaşını gözde arama.
İlk içen ben oluyorum, yitirdiği gözleri arayan bir maviden.
Senin ayak izlerinden içiyorum, ve görüyorum:
Bir incisin parmaklarımın arasından kayıp giden, büyüyorsun!
Büyüyorsun bütün unutulmuşlar gibi.
Yuvarlanıyorsun: Hüznün kapkara dolu tanesi,
Veda sallayışlarından bembeyaz olmuş bir mendile düşüyor.
Uçtu güvercinlerin en beyazı: İzin çıktı seni sevmeme!
Sessiz pencerede sallandı sessiz kapı.
Sessiz ağaç, adım attı sessiz odaya.
Sanki burada kalmıyormuşçasına yakındasın şimdi.
Elimden alıyorsun büyük çiçeği:
Rengi ne beyaz, ne kırmızı, ne mavi - alıyorsun yine de.
Nerede hiç yoktuysa artık hep orada kalacak
Onunla kalacağız, hiç olmadığımıza göre.
Burada fırlatıp atıyorum,
insanlar arasında yaşamış bir yüreği