Ellerin Zamanlarla Dolu
Paul CelanEn Eski Ellerin Zamanlarla Dolu Gönderileri
En Eski Ellerin Zamanlarla Dolu kitaplarını, en eski Ellerin Zamanlarla Dolu sözleri ve alıntılarını, en eski Ellerin Zamanlarla Dolu yazarlarını, en eski Ellerin Zamanlarla Dolu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ellerin zamanlarla dolu geldin bana
Fısıldıyorsun: Dünyayı doldurmaktalar benimle, bense
Bomboş bir yoldan başka bir şey değilim senin yüreğinde!
Diyorsun ki: Kuşan yılların yapraklarını - zamanıdır artık gelip beni öpmenin!
Sen ölmedin
Erguvan rengi bir ölümle.
Sesleniyorlar: Günah işliyorsunuz!
Bunu çoktandır biliyoruz.
Çoktandır biliyoruz da neye yarıyor ki?
Sizler, ölümün değirmenlerinde müjdelerin beyaz ununu öğütüp,
Bütün kardeşlerimizin önüne koymaktasınız
Bizler zamanın aklaşmış saçlarını sallıyoruz.
Gelincik çiçeğiyle hatıraların birbirlerini sevmeleri gibi seviyoruz birbirimizi,
istiridyelere sızan şarap,
ay ışığında yüzen deniz gibi uyuyoruz.
Birbirimize sarılmış, duruyoruz pencerede, sokaktan bizi seyrediyorlar:
Zamanı geldi artık bilmelerinin!
Taşların çiçeklenmesinin,
bir yüreğin tedirgin atmasının zamanı geldi.
Zamanıdır artık zamanının gelmesinin.
Zamanı geldi.
Beni de dönüştür acıya.
Beni de kat bademlerin arasına.
Burada -yani, tanıdığım bir adam anlamında:
Şakakları beyazlanmış,
eskiden söndürdüğü kor gibi.
Korların renginde kır serpintileri.
Kadehini fırlatmıştı alnıma
ve geri gelmişti,
bir yıl geçince aradan,
yara izini öpmek için,
dile getirmişti ilencini ve kutsamasını,
ve hiç konuşmadı o günden beri.