Emine, Suat Derviş’in gazete ve dergilerde tefrika edilen ve onun edebiyat yolculuğunda mihenk taşları sayılabilecek Emine ve Sonu Güzel adlı romanlarından Yurdumun Işıkları ve Kadın Aşksız Yaşamaz isimli novellalarından oluşuyor. Emine, hem yazıldığı dönemin ruhunu yansıtması hem de genelde insan, özeldeyse kadın psikolojisine dair işaret ettikleriyle ayrı öneme sahip.
“Emine, savaş travmaları üzerine kurulu. Babası cepheden dönmemiş, annesi ve kardeşiyse evleriyle birlikte yanarak ölmüş bir kimsesiz Emine. Roman, savaşın yaralarını sarmaya çalışan bir toplumu ve Mütareke Dönemi İstanbul’u fonunda bu küçük kızın büyümesini anlatıyor. Savaş travmaları gibi, etkileyici finaliyle kadın özgürleşmesini, hiç yoktan bir kadının uyanışını konu edişi de Sonu Güzel ile kardeş kılıyor bu eseri.
Suat Derviş’in toplumcu gerçekçi dönemi Bu Roman Olan Şeylerin Romanıdır yahut İstanbul’un Bir Gecesi’yle başlatılır. Oysa Emine tüm bu sınıfsal uyanışı, mağdurun, ezilenin sesini duyurmayı şiar edinecek bir Suat Derviş’i müjdeliyor ta 1930’da.
Sonu Güzel ve Emine’nin tefrika edilişlerinden doksan yıl sonra yeniden dolaşıma sokulması heyecan verici.”
-Serdar Soydan
