En Eski Felsefece Felsefe Yazıları Sözleri ve Alıntıları
En Eski Felsefece Felsefe Yazıları sözleri ve alıntılarını, en eski Felsefece Felsefe Yazıları kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Kartezyen makine mantığının bir uzantısı olan uzmanlaşma toplumsal yaşantıyı devasa bir büroya çevirmiş görünmektedir. Kafka, Şato ve Dava romanlarında tam olarak bu duruma işâret eder; beşer kendisine tanınan hukuk öznesi vatandaş statüsünde hakiki bireyselliği elinden alınarak kimin tarafından işletildiği belirsiz, kendi içinde kapalı ancak sınırları olmayan kör bir mekanizmanın toplumsal sistem adıyla kurbanı hâline getirilir ve un ufak olduğu çarkların içinde yiter gider.”
“Yapay Zekâ” bu anlamda makinenin özne haline gelerek kaçınılmaz anlamda evrimini tamamlaması gereğinin zorunlu bir sonucudur. Dava romanında Kafka, içinde geçen “Kanun Kapısı” öyküsünün üzerine yapılan bir konuşmada bu durumu oldukça iyi bir biçimde dile getirir: “Hayır dedi rahip, Her şey doğru kabul edilmek zorunda değil, sadece zorunlu kabul edilmesi yeterli.” “Melankolik bir sonuç” dedi K., “yalanı evrensel bir ilkeye dönüştürüyor.”
“… Vicdan insanda bilincin daima sual eden olarak mesûl oluşu hâlidir. Örneğin, Dostoyevski’nin Suç ve Ceza romanının Raskolnikof’u, kendisi için mantıklı hiçbir izahı olmadığı hâlde, neden insanları sömürmekten başka hiçbir şey yapmayan kötü yürekli yaşlı bir kadın tefeciyi parası için öldürdüğünden dolayı kıvranır ve sonunda teslim olur? Suç, insanın vicdanında değerle olan ilişkisinin kendisini tanımlayan temel öğe oluşunun zorunlu bilincidir de ondan. Ceza da esasen bundan kurtuluşun, başka deyişle insanın kendisinden kaçışının mümkün olmamasıdır. O hâlde değerce yaşamak dışında insan olarak barınmak ethos itibariyle mümkün değildir; çünkü kimlik anlamındaki ethos aidiyeti ifade eden ethnos’tan farklı olarak insanı doğanın zincirlerinden çözerek bilincinin iç yüzü olan vicdanıyla, başka deyişle, kendi kendisiyle baş başa bırakır. Bu yüzden, içinde insanın vicdanıyla kendisine ayna tuttuğu ethos her türlü yasanın ölçütüdür ve insanın doğanın içinde değerle ve değerce barındığı kendi doğasıdır.”