Kitap kafamı karıştırdı aslında. Benim için bir kitapta temel olan şey psikolojik tahliller ve betimlemeler-her çeşidinden- ve beni yorması bana kitabın bitiminde bir şeyler kazandırmasıdır. Ama bu kitapta bunlar yok. anlatıcı ile birlikte bir yolculuğa çıkıyorsunuz ve yolculuğun sonunda anlıyorsunuz ki bir edebi eserin sizi etkilemesi için çok müthiş bir konuya ya da ağdalı cümlelere ihtiyacı yoktur. Can alıcı nokta sizin ve anlatıcının yaşanmışlıkları, ortak payda bu.. Kitap okumayı içsel bir süreç haline getiren de bu.. ne derler bilirsiniz, bir kitabın kaderi onu okuyanın zekasına bağlıdır...
