Friedrich Nietzsche - Cosima Wagner
Joachim KöhlerSayfa Sayısına Göre Friedrich Nietzsche - Cosima Wagner Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre Friedrich Nietzsche - Cosima Wagner sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre Friedrich Nietzsche - Cosima Wagner kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.1889 yılı Ocak ayının başlarında, opera bestecisinin dul karısı Cosima Wagner’e şu küstah mesajı gönderir: “Bugün, herkesçe malûm olan İlâhi bir budalanın Dionysos Dithyrambosları'nı bitirdiğini bildirdiler bana...” Aslında ifade etmek istenilen şey, burada yazılandan daha karışıktı.
Sayfa 14
Rahibin oğlu, cennet özlemi ve cehennem korkusu arasında, örnek bir öğrenci olma yolundaydı. İhtiraslı annesinin zorlaması ile şiir yazmaya, beste yapmaya, okuma, yazma ve hitabet alanlarında yaşıtlarını çok geride bırakmaya başladı. Fakat başarılarının bedelini yaşamı boyunca katlanmak zorunda kalacağı karabasanlar ve migren ağrıları ile ödemek zorunda kalacaktı.
Sayfa 26
Baron kocasından boşandıktan sonra Bülow Malikânesi’nde sadece asabi ve kolay sinirlenen Franziska’nın sözü geçer olmuştu. Geleceğin müzisyenleri olan Franz Liszt ve Richard Wagner'i baba olarak kabullenen sevgili oğlu da, onunla birlikte yaşıyordu.
Sayfa 36
Kocası sağlık sorunları yüzünden Münih’teki konser furyasından çekilmek zorunda kaldığı zaman, Cosima daha önce görülmemiş bir şekilde değişmişti.
Sayfa 44
Bayreuth sakinleriyle arası tamamen bozulduktan sonra, Nietzsche onlarla olan hizmet ilişkisini eski bir hayvan hikâyesiyle tasvir etmiştir. Üstün insan müjdecisi Böyle Buyurdu Zerdüşt adlı eserinde, başlangıçta kendisinin iradesi dışında daha güçlü olanın önünde boyun eğen “yüklenmeye hazır bir ruh” olduğunu söylemiştir: “Bir deve gibi diz çöker ve iyice yüklenmek ister." Fakat Basel ve Tribschen’deki yoğun işler ile aşırı yüklenen sabırlı deve Nietzsche, sonunda kendi “iradesini” aramak için “ıssız çöle” kaçar. Köle deve burada yüklerini atar ve hayvanlar kralı aslana dönüşür. Fakat Nielzsche’ye göre “efendi” olması için, önce yolunu bekleyen “altın parıltılı ejderi" öldürmesi gerekir; kahraman Siegfried’in Wagner’in Fafner’ine yaptığı gibi. “Yapmalısın” adlı ejder ile “İstiyorum” adlı aslan arasındaki savaşın sonucu hakkında en küçük bir şüpheye bile yer vermemektedir Zerdüşt’ün yazarı, bu aslında onun Bayreuth sakinleriyle belirsizliğini korumakla olan ilişkisiyle değil, üstün insanının zafer dolu savaş müjdesiyle ilgilidir.
Sayfa 80 - İletişim Yayınları - Çeviren: Atilla Dirim - II. Baskı, 2000Kitabı okudu
Nietzsche kendinden istenileni yaptı. Sanki “Müzikte Yahudilik” kendi kaleminden çıkmış gibi, bu makaledeki Yahudi nefretini “tahsilli darkafalı” Strauss üzerine uyguladı. Wagner bir zamanlar Yahudilerin ölmekte olan Alman sanatının bedenine, onu paramparça etmek üzere el koyduğunu söylemişti; “bu bedenin eti, binlerce kurdun kaynaştığı bir yaşam çeşitliliğine dönüşecekti”. Nietzsche de teolog Strauss’u “yok ettiği sürece yaşayan, yediği sürece hayranlık duyan, sindirdiği sürece tapınan o kurtlara” benzetiyor ve “Yahudilik” yazarının yaptığı gibi tiksintisini şu tabloyla ortaya koyuyordu: “Bir ceset, bir kurt için güzel bir düşüncedir, fakat bir kurt, her canlı için korkunç bir şeydir”. Ve sonunda Nietzsche yaşam kuvvetinin savaşan temsilcisi olarak, Wagner’in “Yahudilik” risalesindeki taleplerini yerine getirmeye zorunlu hissediyordu kendisini.
Sayfa 113